• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

وُفّیَتْ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





وُفّيَتْ: (وُفِّيَتْ كُلُّ نَفْسٍ)
«وُفّيَتْ» از مادّه‌ «وَفاء» به معناى ادا كردن به طور كامل است.



(وَوُفِّيَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَا يَفْعَلُونَ) (و به هركس آنچه انجام داده است بى كم و كاست داده مى‌شود؛ و او نسبت به آنچه انجام مى‌دادند از همه آگاهتر است.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه توفيه به معناى دادن و پرداختن چيزى است به حد كمال و تمام. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. زمر/سوره۳۹، آیه۷۰.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۷۸.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۴۴۴.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۹، ص۵۷۱.    
۵. زمر/سوره۳۹، آیه۷۰.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۶۶.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۴۹۹.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۲۹۶.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۲۱۶.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۹۳.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «وُفِّیَتْ»، ص۶۱۵.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره زمر | لغات قرآن




جعبه ابزار