وفای به عهد با خدا (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در این مقاله
آیات مرتبط با
وفای به عهد با خداوند معرفی می‌شوند.
وفاى
انسان به عهد خود با خدا، شرط
وفا كردن خداوند
به عهد خود با وى:
«يا بَنِي إِسْرائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَ أَوْفُوا بِعَهْدِي أُوفِ بِعَهْدِكُمْ وَ إِيَّايَ فَارْهَبُونِ؛
اى
بنی‌اسرائیل! نعمتم را، كه
به شما ارزانى داشتم
به ياد آوريد؛ و
به پيمان من
وفا كنيد، تا من نيز
به پيمان شما
وفا كنم. و در اين راه تنها از من بترسيد!»
اهمیت وفای
به عهد با خدا عبارت است از:
وفاى
به عهد با خدا، از اوصاف
اولواالالباب:
«... أَنَّما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ الْحَقُّ كَمَنْ هُوَ أَعْمى إِنَّما يَتَذَكَّرُ أُولُوا الْأَلْبابِ • الَّذِينَ يُوفُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَ لا يَنْقُضُونَ الْمِيثاقَ؛
... آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده حق است، همانند كسى است كه نابيناست؟! تنها خردمندان متذكّر مى‌شوند. همان كسانى كه
به عهد
الهى وفا مى‌كنند، و
پيمان را نمى‌شكنند.»
وفا نكردن به عهد با خدا، مورد مذمّت خداوند:
«وَ الَّذِينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِيثاقِهِ وَ يَقْطَعُونَ ما أَمَرَ اللَّهُ
بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ أُولئِكَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدَّارِ؛
آنها كه عهد
الهى را پس از محكم
كردن مى شكنند، و پيوندهايى را كه خدا دستور
به برقرارى آن داده قطع مى‌كنند، و در روى
زمین فساد مى‌نمايند، براى آنهاست
لعنت (و دورى از
رحمت الهی)؛ و
مجازات سراى آخرت!»
وفاى
به عهد با خدا، از اوصاف
مؤمنان:
«قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ • وَ الَّذِينَ هُمْ لِأَماناتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ راعُونَ؛
به يقين مؤمنان
رستگار شدند. و آنها كه امانتها و عهد خود را رعايت مى‌كنند.»
وفادارى در بيعت با
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، مصداق وفاى
به عهد با خدا:
«إِنَّ الَّذِينَ يُبايِعُونَكَ إِنَّما يُبايِعُونَ اللَّهَ ... وَ مَنْ أَوْفى بِما عاهَدَ عَلَيْهُ اللَّهَ ...؛
به يقين كسانى كه با تو بيعت مى‌كنند در حقيقت تنها با خدا بيعت مى‌نمايند ... و آن كس كه نسبت
به عهدى كه با خدا بسته
وفا كند....»
وفادارى برخى مؤمنان بر سر عهد و
پيمان خود با خداى خويش:
«مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى نَحْبَهُ ...؛
در ميان مؤمنان مردانى هستند كه بر سر عهدى كه با خدا بستند صادقانه ايستاده‌اند؛ بعضى
پيمان خود را
به آخر بردند (ودرراه او شربت شهادت نوشيدند)....»
ضرورت پايبندى
به عهد و پيمانهاى خداوندى برعهده انسان:
۱. «الَّذِينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِيثاقِهِ ...؛
همان كسانى كه
پيمان خدا را، پس از محكم ساختن آن، مى‌شكنند....»
۲. «... وَ أَوْفُوا بِعَهْدِي ...؛
... و
به پيمان من
وفا كنيد....»
۳. «بَلى مَنْ أَوْفى بِعَهْدِهِ وَ اتَّقى فَإِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ؛
آرى، كسى كه
به پيمان خود
وفا كند و پرهيزگارى پيشه نمايد، خدا او را دوست مى‌دارد؛ زيرا خداوند
پرهیزگاران را دوست دارد. »
۴. «إِنَّ الَّذِينَ يَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَ أَيْمانِهِمْ ثَمَناً قَلِيلًا أُولئِكَ لا خَلاقَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ وَ لا يُكَلِّمُهُمُ اللَّهُ وَ لا يَنْظُرُ إِلَيْهِمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ لا يُزَكِّيهِمْ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ؛
كسانى كه
پيمان الهى و سوگندهاى خود را
به نام مقدّس او
به بهاى ناچيزى مى‌فروشند، بهره‌اى در آخرت نخواهند داشت؛ و خداوند با آنها سخن نمى‌گويد و
به آنان در
قیامت نگاه رحمت نمى‌كند و آنها را پاك نمى‌سازد؛ و
عذاب دردناكى براى آنهاست.»
۵. «الَّذِينَ يُوفُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَ لا يَنْقُضُونَ الْمِيثاقَ؛
همان كسانى كه
به عهد
الهى وفا مى‌كنند، و
پيمان را نمى‌شكنند.»
تشویق به وفای به عهد با خدا (قرآن)،
توصیه به وفای عهد با خدا (قرآن)،
نقض وفای عهد با خدا (قرآن).
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲۱، ص۳۰۲، برگرفته از مقاله «وفای عهد با خدا».
