وصب (مفرداتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وَصَب (به فتح واو و صاد) از
واژگان قرآن کریم به معنای
ثبوت و دوام بوده و فقط دو بار در
قرآن آمده است.
وَصَب (بر وزن فرس) به معنای ثبوت و دوام است. «وصب الشّیء وصوبا: دام و ثبت».
(وَ یُقْذَفُونَ مِنْ کُلِّ جانِبٍ• دُحُوراً وَ لَهُمْ عَذابٌ واصِبٌ) «شیاطین از هر طرف زده میشوند تا مطرود گردند و برای آنهاست
عذاب دائم.»
(وَ لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ الْاَرْضِ وَ لَهُ الدِّینُ واصِباً اَ فَغَیْرَ اللَّهِ تَتَّقُونَ) «آنچه در آسمانها و زمین است ملک اوست و بندگی همیشه برای اوست آیا از غیر
خدا میترسید و پرهیز میکنید؟!» دین به معنای طاعت و
بندگی است یعنی اطاعت و بندگی بطور همیشه برای اوست و نباید جز او را بپرستید.
این لفظ فقط دو بار در قرآن مجید آمده است.
•
قرشی بنابی، علیاکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «وصب»، ج۷، ص۲۲۱.