• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

وصب (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





وَصَب (به فتح واو و صاد) از واژگان قرآن کریم به معنای ثبوت و دوام بوده و فقط دو بار در قرآن آمده است.



وَصَب (بر وزن فرس) به معنای ثبوت و دوام است. «وصب الشّی‌ء وصوبا: دام و ثبت».


(وَ یُقْذَفُونَ مِنْ کُلِّ جانِبٍ• دُحُوراً وَ لَهُمْ عَذابٌ‌ واصِبٌ‌) «شیاطین از هر طرف زده می‌شوند تا مطرود گردند و برای آنهاست عذاب دائم.»
(وَ لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ الْاَرْضِ وَ لَهُ الدِّینُ‌ واصِباً اَ فَغَیْرَ اللَّهِ تَتَّقُونَ‌) «آنچه در آسمانها و زمین است ملک اوست و بندگی همیشه برای اوست آیا از غیر خدا می‌ترسید و پرهیز می‌کنید؟!» دین به معنای طاعت و بندگی است یعنی اطاعت و بندگی بطور همیشه برای اوست و نباید جز او را بپرستید.


این لفظ فقط دو بار در قرآن مجید آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۲۲۱.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۷۲.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۱۸۰.    
۴. صافات/سوره۳۷، آیات۸-۹.    
۵. نحل/سوره۱۶، آیه۵۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «وصب»، ج۷، ص۲۲۱.    






جعبه ابزار