وری (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وَرَی (به فتح واو و راء) از
واژگان قرآن کریم به معنای پوشیدن و مستور کردن است. این واژه دارای مشتقاتی است که در آیات قرآن به کار رفته است؛ مانند:
تَواری (به فتح تاء و واو) به معنای مستور شدن،
ایراء به معنای آتش افروختن است و
وَراء (به فتح واو) به معنى پس و پيش است.
وَرَی به معنای پوشیدن و مستور کردن است.
(یا وَیْلَتی اَ عَجَزْتُ اَنْ اَکُونَ مِثْلَ هذَا الْغُرابِ فَاُوارِیَ سَوْاَةَ اَخِی) «ای وای بر من آیا عاجز شدم از اینکه مانند این
زاغ باشم و
جنازه برادرم را مستور کنم.»
تَواری (به فتح تاء و واو) به معنای مستور شدن است.
(حَتَّی تَوارَتْ بِالْحِجابِ) «تا
آفتاب به پرده نهان شد.»
ایراء به معنای آتش افروختن است. «وَرِیَ الزّند: خرجت ناره» آتش سنگ خارج شد. «اَوْرَی الزّند: اخرج ناره».
(اَ فَرَاَیْتُمُ النَّارَ الَّتِی تُورُونَ) «خبر دهید از آتشی که می‌افروزید.»،
(اَ اَنْتُمْ اَنْشَاْتُمْ شَجَرَتَها) «آیا چوب آن را شما بوجود آورده‌اید؟»
(وَ الْعادِیاتِ ضَبْحاً) «قسم بدوندگان نفس زن.»،
(فَالْمُورِیاتِ قَدْحاً) «پس قسم به آتش افروزان با زدن سمّ.»
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «وری»، ج۷، ص۲۰۴.
