وذر (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وَذْر (به فتح واو) از
واژگان قرآن کریم به معنای ترک کردن است.
وَذْر به معنای ترک کردن است.
راغب آن را انداختن از روی بی‌اعتنائی گفته است
ولی آن در همه جا صادق نیست. ناگفته نماند: اعراب
ماضی و
مصدر و
اسم فاعل آن را از بین برده‌اند و در ماضی و مصدر و فاعل آن ترک، ترک و تارک بکار می‌برند.
(وَ قالَ نُوحٌ رَبِّ لا تَذَرْ عَلَی الْاَرْضِ مِنَ الْکافِرِینَ دَیَّاراً) (
نوح گفت: «پروردگارا! هيچ يك از كافران را بر روى زمين باقى مگذار.)
(وَ ذَرُوا ظاهِرَ الْاِثْمِ وَ باطِنَهُ) (گناهان آشكار و پنهان را رها كنيد!)
(فَما حَصَدْتُمْ فَذَرُوهُ فِی سُنْبُلِهِ) (و آنچه را درو كرديد، جز كمى كه مى‌خوريد، در خوشه‌هاى خود باقى بگذاريد (و ذخيره نماييد.))
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «وذر»، ج۷، ص۱۹۵.
