• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

والد (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





والِد (به فتح واو و کسر لام) و والِده (به فتح واو و کسر لام) از واژگان قرآن کریم به معنای پدر و مادر حقیقی‌اند.



والِد و والِده به معنای پدر و مادر حقیقی‌اند که انسان از آن دو بوجود آمده است به خلاف اب و امّ که اعم‌اند.


(وَ اخْشَوْا یَوْماً لا یَجْزِی‌ والِدٌ عَنْ‌ وَلَدِهِ‌) (و بترسيد از روزى كه نه پدر كيفر اعمال فرزندش را تحمّل مى‌كند.)
(لا تُضَارَّ والِدَةٌ بِوَلَدِها) (نه مادر (به خاطر اختلاف با پدر) حق ضرر زدن به كودک را دارد، و نه پدر.)
(وَ والِدٍ وَ ما وَلَدَ) «قسم به پدری بزرگ و آنچه متولّد کرده است.»
به قولی مراد از والد آدم و از «وَ ما وَلَدَ» ذریّه اوست. به قولی مراد ابراهیم و فرزندش اسماعیل (علیهما‌السّلام) است.
در المیزان فرموده: میان قسم و مقسم علیه نوعی تناسب لازم است و لذا مراد از (وَ والِدٍ وَ ما وَلَدَ) کسی است که میان او و بلد مقسوم علیه نسبتی است و آن منطبق است بر ابراهیم و فرزندش اسماعیل (علیهما‌السّلام) و آن دو سبب اصلی بناء مکه و بانیان بیت الحرام‌اند و تنکیر والد دلالت بر تعظیم دارد و آمدن‌ «ما وَلَدَ» در جای «من ولد» دالّ بر شگفتی امر اوست از جهت مدح مثل‌ (وَ اللَّهُ اَعْلَمُ بِما وَضَعَتْ‌) (ولى خدا از آنچه او به دنيا آورده بود، آگاه‌تر بود.)


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۲۴۳.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۸۳.    
۳. جوهری، اسماعیل، الصحاح تاج اللغه وصحاح العربیه، ج۲، ص۵۵۴.    
۴. لقمان/سوره۳۱، آیه۳۳.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۱۴.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۲۳۸.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۳۵۵.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۹۵.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۹، ص۲۰۱.    
۱۰. بقره/سوره۲، آیه۲۳۳.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۷.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۲۴۱.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲، ص۳۶۱.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۱۱۴.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۳، ص۳۲.    
۱۶. بلد/سوره۹۰، آیه۳.    
۱۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۹۰.    
۱۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۴۸۵.    
۱۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۳۶۱.    
۲۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۹۵.    
۲۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۰۹.    
۲۲. آل عمران/سوره۳، آیه۳۶.    
۲۳. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۴.    
۲۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۳، ص۱۷۱.    
۲۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۳، ص۲۶۹.    
۲۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۲۸۱.    
۲۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۴۷.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «والد»، ج۷، ص۲۴۳.    






جعبه ابزار