هاء (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
هاء (به فتح هاء) از
واژگان قرآن کریم و حرف بیست و ششم از الفبای عربی است.
هاء حرف بیست و ششم از الفبای عربی و در حساب
ابجد بجای عدد پنج است.
هاء مفرده در لغت عرب انواعی است از جمله:
۱-هاء
ضمیر مثل
(قالَ لَهُ صاحِبُهُ... ) (دوست باايمان وى- در حالى كه با او گفتگو مى‌كرد- گفت...)
۲-
حرف غیبت مثل
(بَلْ اِیَّاهُ تَدْعُونَ) (بلكه تنها او را مى‌خوانيد؛ ...)
اگر بجای هاء کاف یعنی «ایّاک» می‌آمد خطاب بود نه غیبت.
۳-
هاء سکت که برای بیان حرکه یا حرف آید مثل
(ما اَغْنی عَنِّی مالِیَهْ) (مال و ثروتم هرگز مرا بى‌نياز نكرد)
(هَلَکَ عَنِّی سُلْطانِیَهْ) (قدرت من نيز از دست رفت!)
و مثل
یاء زایده که برای بیان حرف ما قبل است.
۴-
هاء تانیث در موقع وقف مثل رحمة که در وقف رحمه با هاء تلفّظ می‌شود.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «هاء»، ج۷، ص۱۳۵.
