نَزْغ (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نَزْغ (به فتح نون) از
واژگان قرآن کریم به معنای دخول در امری برای
افساد است.
مشتقات
نَزْغ که در
آیات قرآن آمده عبارتند از:
یَنْزَغُ (به فتح یاء، سکون نون و فتح زاء) به معنای افساد کردن؛
یَنْزَغَنَّکَ (به فتح یاء، سکون نون و فتح زاء) به معنای
وسوسه شیطان، وارد شدن و مداخله در امرى براى خراب‌كارى و
فاسد كردن آن است.
نَزْغ به معنای دخول در امری برای
افساد است.
راغب می‌گوید: آن دخول در امری برای
افساد است.
در
مصباح آن را
افساد گفته است به
وسوسه شیطان از آن نَزْغه گویند که آن
افساد به خصوصی است.
به مواردی از
نَزْغ که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(وَ قُلْ لِعِبادِی یَقُولُوا الَّتِی هِیَ اَحْسَنُ اِنَّ الشَّیْطانَ یَنْزَغُ بَیْنَهُمْ اِنَّ الشَّیْطانَ کانَ لِلْاِنْسانِ عَدُوًّا مُبِیناً) «ببندگان من بگو آن را گویند که
حق است شیطان میان آن‌ها
افساد می‌کند، شیطان به انسان دشمن آشکاری است.»
(وَ اِمَّا یَنْزَغَنَّکَ مِنَ الشَّیْطانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ) «و اگر از شیطان
وسوسه‌ای بر تو وارد شود به خدا پناه بر.»
به موردی که در
نهج البلاغه به کار رفته است، اشاره می شود:
امام علی (صلوات‌الله‌علیه) به
زیاد بن ابیه می‌نویسد:
«وَ نَزْغَةٌ مِنْ نَزَغَاتِ الشَّیْطَانِ» یعنی قول
ابی سفیان درباره تو
وسوسه‌ای بود از
وسوسه‌های شیطان.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «نزغ»، ج۷، ص۴۳.
