نهی از وصف ملازم عبادت
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نهی از وصف ملازم
عبادت به معنای تعلق نهی به عَرَض لازم عبادت میباشد.
نهی از وصف ملازم عبادت، در جایی است که
نهی ، به وصف ملازم عبادت تعلق میگیرد. منظور از وصف ملازم، وصفی است که در خارج با موصوف یکی باشد و وجودی جدای از وجود موصوفش نداشته باشد، مانند:نهی از
جهر و یا
اخفات قرائت در
نماز ، که
جهر و اخفات از خصوصیات و اوصاف قرائت شمرده میشود و هر دو به یک وجود، موجود گشتهاند.
به نظر برخی از صاحب نظران، این
نهی بر فساد عبادت دلالت میکند، زیرا محال است قرائتی که نهی به آن تعلق گرفته، مقرِّب عبد به سوی مولا باشد.
فرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «نهی از وصف ملازم عبادت».