نار (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نار: (حُفْرَةٍ مِّنَ النَّارِ) «نار» در
سوره «آل عمران» كنايه از جنگ‌ها و نزاع‌هايى بوده كه هر لحظه در دوران جاهليت به بهانه‌اى در ميان اعراب شعله‌ور مى‌شده، قرآن مجيد با اين جمله اوضاع خطرناک عصر جاهليت را منعكس مى‌سازد كه هر لحظه خطر جنگ و خونريزى آنها را تهديد مى‌كرد و خداوند در پرتو نور
اسلام آنها را از آن وضع نجات داد و مسلماً با نجات يافتن از وضع خطرناک گذشته از آتش سوزان
دوزخ نيز نجات يافتند.
(وَاعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللّهِ جَمِيعًا وَلاَ تَفَرَّقُواْ وَاذْكُرُواْ نِعْمَتَ اللّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنتُمْ أَعْدَاء فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَكُنتُمْ عَلَىَ شَفَا حُفْرَةٍ مِّنَ النَّارِ فَأَنقَذَكُم مِّنْهَا كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ) (و همگى به ريسمان خدا
[قرآن، و هرگونه وسيله وحدت الهى
] ، چنگ زنيد، وپراكنده نشويد؛ و نعمتِ بزرگِ خدا را بر خود، به ياد آريد كه چگونه دشمن يكديگر بوديد، و او ميان دلهاى شما، الفت برقرار ساخت، و به بركتِ نعمتِ او، برادر شديد! و شما بر لبِ
حفره‌اى از آتش بوديد، خدا شما را از آن نجات داد؛ اين چنين، خداوند آيات خود را براى شما آشكار مى‌سازد؛ شايد
هدایت شويد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: مراد از كلمه من النار يا آتش آخرت است و يا آتش جنگ. ... و اين تعبير يعنى آتش خواندن جنگ، استعمالى شايع دارد. البته استعمالى مجازى و بطور استعاره.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «نار»، ص۵۷۳.
