• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مُطیع بن ایاس

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مقالات مرتبط: مطیع بن ایاس کنانی (رویدادهای‌تاریخ‌اسلام‌ترمانینی).

مطیع بن ایاس کنانی در کوفه به دنیا آمد، پدرش اهل فلسطین بود، وی از شاعران عصر اموی و عباسی به شمار می‌آمد و گفته‌اند که هنگام قیام عبدالله بن معاویة بن جعفر بن ابی طالب در اصفهان، قم و نهاوند همراه وی بود، سرانجام در زمان خلافت‌هادی عباسی (۱۶۹-۱۷۰هـ) در بصره وفات یافت.


ابوسلمی مطیع بن ایاس بن سلم بن نوفل کنانی لیثی کوفی در کوفه به دنیا آمد
[۱] اصفهانی، ابو الفرج، الاغانی ج۱۳ ص۱۸۵.    
و در همان جا پرورش یافت.
[۲] نویری، شهاب الدین، نهایة الارب فی فنون الادب، ج۴، ص۱۰۱.    
پدرش اهل فلسطین بود.
[۳] اصفهانی، ابو الفرج، الاغانی ج۱۳ ص۱۸۶.    
وی از قبیله بنی لیث یا بنی دوئل و از شاعران عصر اموی و عباسی به شمار می‌آمد.
[۴] البکری، أبو عبید، سمط اللآلی ج۱ ص۶۰۰.    
تذکره نویسان او را شاعری ظریف، خوش مشرب و بانمک خوانده‌اند، ولی طبق گزارش همین منابع، او فردی فاسق، بی دین و می‌گسار بوده و احکام دین را به مسخره می‌گرفته است، از این رو او را زندیق خوانده و گفته‌اند که هنگام قیام عبدالله بن معاویة بن جعفر بن ابی طالب در اصفهان، قم و نهاوند همراه وی بود. مدتی امور صدقات بصره را از سوی مهدی عباسی (خلافت ۱۵۸-۱۶۹هـ) بر عهده داشت.
[۵] اصفهانی، ابو الفرج، الاغانی ج۱۳ ص۱۸۶.    


سرانجام پس از گذشت سه ماه از خلافت‌هادی عباسی
[۶] نویری، شهاب الدین، نهایة الارب فی فنون الادب، ج۴، ص۱۰۱.    
(۱۶۹-۱۷۰هـ) در بصره
[۷] فؤاد سزگین، تاریخ التراث العربی ج۳ ص۲۴۵.
وفات یافت. اشعاری از او جمع آوری شده و به چاپ رسیده است.
[۸] ابن ندیم، الفهرست (الندیم) ج۱ ص۱۸۴.


برای مطالعه بیشتر این منابع را ببینید:
[۹] الحموی، ابن حجة، خزانة الادب ج۵ ص۳۴۹.    
[۱۰] العسقلانی، ابن حجر، لسان المیزان ج۶ ص۵۱.    
[۱۱] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفات الاعیان ج۲ ص۱۵۱.    
[۱۲] الذهبی، شمس الدین، تاریخ الاسلام ج۱۰ ص۴۶۳.    
[۱۳] ابن ندیم، الفهرست (الندیم)، ج۱، ص۱۸۴.
[۱۴] کحالة، عمر رضا،معجم المؤلفین ج۱۲ ص۲۹۶.    
[۱۵] زرکلی، خیر الدین، الاعلام ج۷ ص۲۵۵.    


۱. ↑ اصفهانی، ابو الفرج، الاغانی ج۱۳ ص۱۸۵.    
۲. ↑ نویری، شهاب الدین، نهایة الارب فی فنون الادب، ج۴، ص۱۰۱.    
۳. ↑ اصفهانی، ابو الفرج، الاغانی ج۱۳ ص۱۸۶.    
۴. ↑ البکری، أبو عبید، سمط اللآلی ج۱ ص۶۰۰.    
۵. ↑ اصفهانی، ابو الفرج، الاغانی ج۱۳ ص۱۸۶.    
۶. ↑ نویری، شهاب الدین، نهایة الارب فی فنون الادب، ج۴، ص۱۰۱.    
۷. ↑ فؤاد سزگین، تاریخ التراث العربی ج۳ ص۲۴۵.
۸. ↑ ابن ندیم، الفهرست (الندیم) ج۱ ص۱۸۴.
۹. ↑ الحموی، ابن حجة، خزانة الادب ج۵ ص۳۴۹.    
۱۰. ↑ العسقلانی، ابن حجر، لسان المیزان ج۶ ص۵۱.    
۱۱. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفات الاعیان ج۲ ص۱۵۱.    
۱۲. ↑ الذهبی، شمس الدین، تاریخ الاسلام ج۱۰ ص۴۶۳.    
۱۳. ↑ ابن ندیم، الفهرست (الندیم)، ج۱، ص۱۸۴.
۱۴. ↑ کحالة، عمر رضا،معجم المؤلفین ج۱۲ ص۲۹۶.    
۱۵. ↑ زرکلی، خیر الدین، الاعلام ج۷ ص۲۵۵.    


فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «مطیع کنانی» ج۱؛ ص۷۶۶.    


رده‌های این صفحه : اهل فلسطین | تاریخ اسلام | درگذشتگان سال 169 (قمری) | شاعران عرب | شاعران قرن دوم | کارگزاران خلفای عباسی
جعبه ابزار