مُسافَحَه (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مُسافَحَه (به ضم میم و فتح فاء و حاء) از
واژگان قرآن کریم به معنای زنا است.
مُسافَحَه و
سِفاح به معنى زنا است.
طبرسی گويد: اصل آن از
سفح به معنى ريختن آب است علّت اين تسميه آن است كه زناكار آب خود (
منی) را به طور
باطل می‌ريزد. پائين
کوه را
سفح جبل نامند كه آب كوه در آن می‌ريزد.
به موردی از
مُسافَحَه که در
قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(وَ أُحِلَّ لَكُمْ ما وَراءَ ذلِكُمْ أَنْ تَبْتَغُوا بِأَمْوالِكُمْ مُحْصِنِينَ غَيْرَ مُسافِحِينَ ...) يعنى «غير از زنانی كه گفته شد ديگران بر شما حلال‌اند كه با اموال خود بخواهيد در حالی كه عفيفيد و زناكار نيستيد....»
قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «سفح»، ج۳، ص۲۷۱.
