• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

وفر (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




وَفْر (بر وزن فلس؛ به فتح واو و سکون فاء) از واژگان قرآن کریم به معنای کامل شدن و تمام شدن بوده و یکبار در قرآن آمده است.



وَفْر به معنای کامل شدن و تمام شدن است. این لغت به صورت متعدی نیز آمده است.


(فَاِنَّ جَهَنَّمَ جَزاؤُکُمْ جَزاءً مَوْفُوراً) «حقّا که جهنم کیفر شماست کیفر کامل.» این آیه نظیر: (اِنَّ جَهَنَّمَ کانَتْ مِرْصاداً) (مسلّماً (در آن روز) جهنّم کمینگاهی است بزرگ،) و (جَزاءً وِفاقاً) (این مجازاتی است موافق و مناسب (اعمالشان)!)
است.


این لفظ بیش از یک مورد در قرآن مجید یافته نیست.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۲۲۹.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۷۷.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۵۱۲.    
۴. اسراء/سوره۱۷، آیه۶۳.    
۵. نبا/سوره۷۸، آیه۲۱.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۸۲.    
۷. نبا/سوره۷۸، آیه۲۶.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۸۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «وفر»، ج۷، ص۲۲۹.    






جعبه ابزار