هجر - به ضم هاء (مفرداتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
هُجر (بر وزن قفل؛ به ضم هاء و سکون جیم) از
واژگان قرآن کریم به معنای
هذیان است.
هُجر به معنای هذیان است.
«هَجَرَ فی نومه و مرضه هَجْراً: خلط و هذی»
راغب گوید: «اَهْجَرَ فلان» یعنی از روی قصد هذیان گفت و «هَجَرَ المریض» یعنی مریض از روی عدم قصد هذیان گفت.
بعضی آنرا کنار شدن و عدم
انقیاد گفتهاند. بقول
مجمع کلام هذیان را از آن هجر گویند که شانش مهجور و متروک بودن است.
این واژه دوبار در
قرآن مجید ذکر شده است:
۱.
(مُسْتَکْبِرِینَ بِهِ سامِراً تَهْجُرُونَ) «در باره قرآن
تکبّر میکردید و شبانه در باره آن
هذیان و پریشان میگفتید.»
۲.
(وَ قالَ الرَّسُولُ یا رَبِّ اِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هذَا الْقُرْآنَ مَهْجُوراً) (و
پیامبر عرضه داشت: «پروردگارا! قوم من
قرآن را متروک ساختند».)
مهجور ظاهرا بمعنی متروک است و بعضی آنرا هذیان گفتهاند. آیات ما قبل نشان میدهند که آن حضرت این کلام را در
آخرت به عنوان شکایت خواهد گفت.
•
قرشی بنابی، علیاکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «هجر»، ج۷، ص۱۳۸.