• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مَنون (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





مَنون: (نَّتَرَبَّصُ بِهِ رَیْبَ الْمَنونِ)
«مَنون» از مادّه‌ « من» در اصل به دو معنا آمده: «نقصان» و «قطع و بریدن» که این دو نیز مفهوم نزدیکی دارند. سپس واژه «منون» به مرگ نیز اطلاق شده؛ چرا که‌ «یَنْقُصُ الْعَدَدَ وَ یَقْطَعُ الْمَدَدَ» (نفرات را کم می‌کند و کمک‌ها را قطع می‌نماید). از مشقات منّ، منّة به معنای منّت نهادن و به رخ كشيدن نعمت و نعمت سنگین است. گاه‌ «منون» به گذشت روزگار نیز گفته شده، به این مناسبت که آن نیز موجب مرگ و میر و بریدن پیوندها و نقصان نفرات است و گاه به شب و روز «منون» گفته‌اند و آن نیز ظاهراً به همین مناسبت است.



ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با مَنون:

۱.۱ - آیه۸ سوره فصلت

(اِنَّ الَّذینَ آمَنوا وَ عَمِلوا الصّالِحاتِ لَهُمْ اَجْرٌ غَیْرُ مَمْنونٍ) (امّا کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام دادند، پاداشی دائمی دارند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: یعنی مؤمنین اجری غیر مقطوع و دائمی دارند، هم چنان که بعضی از مفسرین ممنون را این طور معنا کرده‌اند و بعضی‌ دیگر آن را به غیر معدود معنا کرده‌اند؛ همان معنایی که آیه‌ (یُرْزَقُونَ فِیها بِغَیْرِ حِسابٍ) نیز بدان اشاره می‌کند. بعضی‌ دیگر احتمال داده‌اند که منظور از این جمله این باشد که: در رزق مردم با ایمان و صالح منت و اذیت نیست و دهنده رزق عمل خود را با منت نهادن مکدر نمی‌کند. ممکن است ما نیز این معنا را توجیه نموده، بگوییم: اینکه این رزق را اجر نامیده، اشعار بر این معنا دارد که رزق مزبور حق مردم با ایمان و صالح است، هر چند که این استحقاق را هم خدا به آن‌ها داده، نه اینکه از پیش خود به دست آورده باشند، هم چنان که فرمود: (اِنَّ هذا کانَ لَکُمْ جَزاءً وَ کانَ سَعْیُکُمْ مَشْکُوراً) و معلوم است رزقی که به عنوان مزد به کسی می‌دهند، دیگر منت برنمی‌دارد. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )

۱.۲ - آیه۳۰ سوره طور

(اَمْ یَقولونَ شاعِرٌ نَّتَرَبَّصُ بِهِ رَیْبَ الْمَنونِ) (بلکه آن‌ها می‌گویند: «او شاعری است که ما انتظار مرگش را می‌کشیم.»)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه منون و نیز کلمه منیة، هر دو به معنای مرگ است و کلمه ریب به معنای قلق و اضطراب است و در نتیجه ریب المنون به معنای اضطراب مرگ است‌. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. فصلت/سوره۴۱، آیه۸.    
۲. طور/سوره۵۲، آیه۳۰.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۷۷۸.    
۴. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۳۱۹.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۰، ص۲۳۶.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۲، ص۴۵۷.    
۷. فصلت/سوره۴۱، آیه۸.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۷۷.    
۹. آلوسی، شهاب‌الدین، تفسیر روح المعانی، ج۲۴، ص۹۹.    
۱۰. غافر/سوره۴۰، آیه۴۰.    
۱۱. انسان/سوره۷۶، آیه۲۲.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۵۴۸-۵۴۹.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۳۶۲.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۲، ص۱۶.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۶.    
۱۶. طور/سوره۵۲، آیه۳۰.    
۱۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۲۴.    
۱۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۲۸.    
۱۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۹.    
۲۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۳۵۷.    
۲۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۵۳.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «مَنون»، ص۵۵۹.    






جعبه ابزار