منقبت (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

منقبت: (فَنَقَّبوا فی الْبِلادِ)
«منقبت» نیز از مادّه‌ « نقب» است و به افعال و صفات برجسته اشخاص می‌گویند به خاطر نفوذ و تاثیری که در مردم دارد و یا طریق را برای ترقی صاحبش می‌گشاید و «نقیب» به کسی می‌گویند که درباره جمعیتی بحث و بررسی می‌کند و از اوضاع و احوال آن‌ها باخبر است.

---

(وَ کَمْ اَهْلَکْنا قَبْلَهُم مِّن قَرْنٍ هُمْ اَشَدُّ مِنْهُم بَطْشًا فَنَقَّبوا فی الْبِلادِ هَلْ مِن مَّحیصٍ) (چه بسیار اقوامی را که پیش از آن‌ها هلاک کردیم، اقوامی که از آنان قوی‌تر بودند و شهرها و کشورها را گشودند؛ آیا راه فراری از عذاب الهی وجود دارد؟!)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه تنقیب که مصدر فعل ماضی نقبوا است، به معنای سیر است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )

---