ملائکه از عبادالرحمان (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بنا به
آیات قرآن ملائکه از
عبادالرحمان هستند.
ملائکه، از جمله بندگان خاصّ و ويژه خداى رحمان:
«وَ جَعَلُوا الْمَلائِكَةَ الَّذِينَ هُمْ عِبادُ الرَّحْمنِ إِناثاً أَ شَهِدُوا خَلْقَهُمْ سَتُكْتَبُ شَهادَتُهُمْ وَ يُسْئَلُونَ؛
و آنها فرشتگان را كه بندگان خداوند رحمانند
مؤنث پنداشتند؛ آيا هنگام
آفرینش آنها حضور داشته‌اند؟!
گواهی آنان نوشته مى‌شود و از آن بازخواست خواهند شد.»
امام خمینی با توجه به آیه
(وَمَا یَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّکَ اِلَّا هُوَ) برای ملائکه اصنافی قائل است و معتقد است برخی آنها تجرد تام دارند و برخی
تجرد برزخی دارند. از این رو ملائکه با توجه به ماهیتی که دارند در چند دسته تقسیم می‌شود:
الف) ملائکه کروبین: این دسته از ملائکه که شامل ملائکه
مهیمین،
عقل اول، نفس کلی است ملائکه کروبین و مقربین هستند و به هیچ بدنی تعلق ندارد.
ب) ملائکه ملکوت اعلی: ملائکه این قسم در هر آسمانی از جنس همان آسمان می‌باشند این صنف از ملائکه سماوی دارای نفس ناطقه هستند و موکل بر موجودات جسمانی و تدبیرکننده آنها می‌باشند که برای آنها اصناف کثیره و طوائف بی‌شماری است،
البته ملائکه جسمانی و عنصری مورد قبول حکما نیست.
امام خمینی علت روی‌آوردن اهل حدیث و برخی متکلمان به جسمانی بودن ملائکه را ناسازگاری قول به تجرد فرشتگان با حدوث زمانی عالم می‌داند، زیرا به اعتقاد برخی متکلمان مجرد بودن موجودی جز حق‌تعالی با حدوث زمانی عالم منافی است و علت دیگر آن منافات بودن آن با
فاعل مختار خداوندی است. متکلمان گمان کرده‌اند تجرد عالم فرشتگان با فاعل مختار حق منافات دارند. به باور امام خمینی مادی بودن ملائکه منافاتی با بسیاری از معارف و عقاید می‌باشد؛ زیرا انکار عقول و ملائکه جبروتی مستلزم انکار بسیاری از ضروریات عقل و دین می‌باشد.
•
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲۰، ص۴۷، برگرفته از مقاله «ملائکه از عبادالرحمان». •
دانشنامه امام خمینی ، تهران،
موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی ، ۱۴۰۰ شمسی.
