• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قمح (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




قَمْح (به فتح قاف و سکون میم) از واژگان قرآن کریم به معنای بلند کردن سر است. این کلمه فقط یک بار در قرآن آمده است.



قَمْح به معنای بلند کردن سر است. «قمح البعیر: رفع راسه»


(اِنَّا جَعَلْنا فِی اَعْناقِهِمْ اَغْلالًا فَهِیَ اِلَی الْاَذْقانِ فَهُمْ‌ مُقْمَحُونَ‌) «اگر به گردن کسی زنجیر پیچند تا به چانه‌اش برسد سرش قهرا بلند می‌شود و قدرت پائین آوردن آن را ندارد.» مقمح به معنی سر بالا گرفته شده است، معنی آیه در «ذقن» گذشت.


این کلمه فقط یک بار در قرآن مجید یافته است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۳۳.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۲، ص۵۶۵.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۴۰۵.    
۴. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۲، ص۵۶۶.    
۵. یس/سوره۳۶، آیه۸.    
۶. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۷، ص۶۴.    
۷. طباطبایی، محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۹۳.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۸، ص۶۵۱.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، ترجمه تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۳۷۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «قمح»، ج۶، ص۳۳.    






جعبه ابزار