مضغ (مفرداتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مُضْغ (به ضم میم و سکون ضاء) از
واژگان قرآن کریم به معنای جویدن است. مشتق این واژه در آیات قرآن به صورت مضغة آمده است.
مُضْغَة (به ضم میم و سکون ضاء و فتح غین) به معنای تكّه گوشتى است به اندازه يک دفعه جويدن و مراد از آن جنین انسان بعد از مرحله
علقه است.
مُضْغ به معنای جويدن است. «مَضَغَ الطعامَ مَضْغاً: لاكهُ بسنّهِ»
(فَإِنَّا خَلَقْناكُمْ مِنْ تُرابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ مِنْ مُضْغَةٍ) (ما شما را از
خاک آفريديم، سپس از
نطفه، و بعد از
خون بسته شده، سپس از مضغه (چيزى شبيه گوشت جويده شده).)
(ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظاماً) (سپس نطفه را به صورت
علقه (
خون بسته)، و
علقه را به صورت مضغه (چيزى شبيه گوشت جويده شده)، و مضغه را به صورت
استخوانهايى درآورديم؛ و بر
استخوانها گوشت پوشانديم.)
مُضْغَة چنانكه اهل لغت گفتهاند تكّه گوشتى است به اندازه يک دفعه جويدن. آيا
جنین را در آن حالت مُضْغَه گفته چون يک تكّه گوشت و به قدر يک جويدن است؟ و اللّه العالم.
مضغه فقط سه بار در قرآن مجيد آمده است.
•
قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «مضغ»، ج۶، ص۲۶۱.