• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مصرحات (مفردا‌ت‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





مُصَرَّحَات (به ضم میم و فتح صاد، راء و حاء) یکی از واژگان نهج البلاغه است که در خطبه ۱۰۸ به معنای اموالی است که محل حلال آن آشکار باشد، حضرت علی (علیه‌السلام) در رابطه با انسان در وقت مرگ از این واژه استفاده نموده است.



مُصَرَّحَات به معنای آشکار آمده است که در خطبه ۱۰۸ نهج البلاغه منظور اموالی است که محل حلال آن آشکار است.


• امام (صلوات‌الله‌علیه) در رابطه با انسان در وقت مرگ فرموده است: «وَيَتَذَكَّرُ أَمْوَالاً جَمَعَهَا، أَغْمَض فِي مَطَالِبِهَا، وَأَخَذَهَا مِنْ مُصَرَّحَاتِهَا وَمُشْتَبِهَاتِهَا» (به ياد ثروت‌هايى كه جمع كرده مى‌افتد؛ همان ثروتى كه در جمع‌آورى آن چشم‌ها را به هم گذارده و از حلال و حرام و مشكوک، گرفته و گناه جمع‌آورى آنها همراه اوست.)


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۳۴.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۲، ص۳۸۴.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۴۸۲.    
۴. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۲۴۷، خطبه ۱۰۸.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۱، ص۲۱۲، خطبه ۱۰۷.    
۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۶۰، خطبه ۱۰۹.    
۷. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۷، ص۲۰۱.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۳۷، خطبه ۱۰۹.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «صرح»، ج۲، ص۶۳۴.    






جعبه ابزار