• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مصادیق قرآنی بکارت

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



در قرآن کریم به زنان باکره اشاره شده است که، حضرت مریم علیهاالسّلام از جمله آنها بود.



مریم علیهاالسّلام از جمله زنان باکره دنیایی بود که هیچ بشری با او تماس نگرفته بود: «لَم یَمسَسنی بَشَرٌ ولَم اَکُ بَغیـّا» ، از این رو وقتی فرشتگان الهی به او تولد فرزندی به نام مسیح را مژده دادند از این خبر شگفت زده شد و گفت: خدایا! چگونه ممکن است فرزندی داشته باشم، در حالی که هیچ انسانی با من تماس نداشته است: «قالَت رَبِّ اَنّی یَکونُ لی وَلَدٌ ولَم یَمسَسنی بَشَرٌ». برخی از مفسران تعبیر مذکور در این آیات را اشاره به بکارت مریم دانسته‌اند. در روایات اسلامی نیز بکر بودن آن حضرت تایید شده است. قرآن کریم در آیاتی دیگر به چگونگی باردار شدن مریم در عین بکارت اشاره شده است.


در پی آزار پیامبر از سوی دو تن از همسرانش و افشای اسرار آن حضرت، قرآن آنان را به توبه فرا خواند و تاکید کرد که اگر از توطئه بر ضد پیامبر دست برندارند پیامبر آنان را طلاق خواهد داد و خداوند همسرانی بهتر از آنان را که مسلمان ، مؤمن ، متواضع ، توبه کار ، عابد ، ذاکر و باکره و غیر باکره هستند، نصیب پیامبر خواهد کرد: «عَسی رَبُّهُ اِن طَـلَّقَکُنَّ اَن یُبدِلَهُ اَزوجـًا خَیرًا مِنکُنَّ مُسلِمـت مُؤمِنـت قـنِتـت تـئِبـت عـبِدت سئِـحـت ثَیِّبـت واَبکارا». مفسران شیعه و اهل سنت مراد از این دو نفر را حفصه و عایشه از همسران پیامبر دانسته‌اند. آمدن اوصاف باکره و غیر باکره در کنار اوصاف معنوی نشان می‌دهد که این دو ویژگی مقصود اصلی خداوند نبوده و مهم تر از اینها ایمان و دیگر اوصاف معنوی همسران پیامبر است.


یکی از اوصاف حورالعین و همسران بهشتی بکر بودن آنان است: «فیهِنَّ قـصِرتُ الطَّرفِ لَم یَطمِثهُنَّ اِنسٌ قَبلَهُم و لا جانّ». «طَمْث» به معنای زوال بکارت و خون آن و در واقع کنایه از این است که هیچ کس پیش تر با آنان آمیزش نکرده است. برخی مراد از این زنان را حورالعین دانسته اند؛ اما به نظر برخی دیگر مراد همان زنان دنیا هستند که خداوند آنان را در بهشت به صورت بکر باز می‌آفریند. در آیه ۳۶ واقعه نیز همسران بهشتی به باکره بودن وصف شده‌اند: «اِنّا اَنشَانـهُنَّ اِنشاء• فَجَعَلنـهُنَّ اَبکارا» . مراد از این زنان را برخی حورالعین و شماری دیگر زنان بهشتی دانسته‌اند که خداوند آنان را به گونه‌ای آفریده که همواره جوان و بکرند؛ یعنی هرگاه شوهرانشان با آنان درمی آمیزند آنان را بکر می‌یابند. در آیه ۴۹ صافّات نیز از زنان بهشتی به تخم پوشیده شده (دست نخورده) یا سفیده تخم یا پوسته نازک روی سفیده تخم تعبیر شده: «کَاَنَّهُنَّ بَیضٌ مَکنون» که کنایه از بکر بودن آنهاست.


احکام القرآن، جصاص؛ الام؛ الانتصار؛ بحارالانوار؛ البحر الرائق شرح کنزالدقائق؛ بدائع الصنائع فی ترتیب الشرائع؛ التبیان فی تفسیر القرآن؛ التحقیق فی کلمات القرآن الکریم؛ تذکرة الفقهاء؛ تفسیر العیاشی؛ التفسیر المنیر فی العقیدة و الشریعة و المنهج؛ تفسیر نمونه؛ تفسیر نورالثقلین؛ جامع البیان عن تاویل آی القرآن؛ الجامع لاحکام القرآن، قرطبی؛ جواهرالکلام فی شرح شرایع الاسلام؛ حاشیة رد المحتار علی الدرالمختار؛ الدرالمنثور فی التفسیر بالماثور؛ روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم؛ صحیح مسلم با شرح سنوسی؛ العروة الوثقی؛ الفقه الاسلامی و ادلته؛ فقه القرآن؛ القاموس الفقهی لغة و اصطلاحاً؛ القاموس المحیط؛ کتاب السرائر؛ کنزالعرفان فی فقه القرآن؛ لسان العرب؛ لغت نامه؛ مبانی العروة الوثقی؛ المبسوط؛ مجمع البیان فی تفسیر القرآن؛ مختلف الشیعة فی احکام الشریعه؛ مستمسک العروة الوثقی؛ مسند احمد بن حنبل؛ معجم مقاییس اللغه؛ المیزان فی تفسیر القرآن؛ ینابیع الموده.


۱. تفسیر قرطبی، قرطبی، شمس الدین، ج۴، ص۸۴.    
۲. تفسیر قرطبی، قرطبی، شمس الدین، ج۱۸، ص۱۹۴.    
۳. بحارالانوار، مجلسی، محمدباقر، ج۱۴، ص۲۸۴.    
۴. بحارالانوار، مجلسی، محمدباقر، ج۱۴، ص۲۹۰    
۵. ینابیع المودة لذوی القربی، قندوزی، سلیمان، ج۲، ص۳۰۵.    
۶. مریم/سوره۱۹، آیه۲۰.    
۷. آل عمران/سوره۳، آیه۴۵.    
۸. آل عمران/سوره۳، آیه۷۴.    
۹. مریم/سوره۱۹، آیه۲۰.    
۱۰. التبیان فی تفسیر القرآن، شیخ طوسی، ج۲، ص۴۶۴.    
۱۱. تفسیر قرطبی، قرطبی، شمس الدین، ج۴، ص۸۴.    
۱۲. الدرالمنثور فی التفسیر بالماثور، سیوطی، جلال الدین، ج۴، ص۶۴۵.    
۱۳. بحارالانوار، مجلسی، محمدباقر، ج۱۴، ص۲۸۴.    
۱۴. بحارالانوار، مجلسی، محمدباقر، ج۱۴، ص۲۹۰.    
۱۵. تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ناصر، ج۲، ص۵۵۱.    
۱۶. تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ناصر، ج۱۳، ص۵۸.    
۱۷. تحریم/سوره۶۶، آیه۴.    
۱۸. تحریم/سوره۶۶، آیه۵.    
۱۹. جامع البیان عن تاویل آی القرآن، طبری، ابوجعفر، ج۲۳، ص۴۸۶.    
۲۰. مجمع البیان فی تفسیر القرآن، طبرسی، ج۱۰، ص۵۹.    
۲۱. الدرالمنثور فی التفسیر بالماثور، سیوطی، جلال الدین، ج۸، ص۲۱۸.    
۲۲. الدرالمنثور فی التفسیر بالماثور، سیوطی، جلال الدین، ج۸، ص۲۲۰.    
۲۳. تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ناصر، ج۲۴، ص۲۸۰.    
۲۴. مجمع البیان فی تفسیر القرآن، طبرسی، ج۹، ص۳۴۷.    
۲۵. روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم، آلوسی، شهاب الدین، ج۱۴، ص۱۱۸.    
۲۶. رحمن/سوره۵۵، آیه۵۶.    
۲۷. رحمن/سوره۵۵، آیه۷۴.    
۲۸. جامع البیان عن تاویل آی القرآن، طبری، ابوجعفر، ج۲۳۷، ص۶۴.    
۲۹. المیزان فی تفسیر القرآن، طباطبایی، محمدحسین، ج۱۹، ص۱۱۰.    
۳۰. مجمع البیان فی تفسیر القرآن، طبرسی، ج۹، ص۳۴۷.    
۳۱. تفسیر قرطبی، قرطبی، شمس الدین، ج۱۷، ص۱۸۱.    
۳۲. مجمع البیان فی تفسیر القرآن، طبرسی، ج۹، ص۳۴۷.    
۳۳. تفسیر قرطبی، قرطبی، شمس الدین، ج۱۷، ص۱۸۱.    
۳۴. الدرالمنثور فی التفسیر بالماثور، سیوطی، جلال الدین، ج۷، ص۷۱۱.    
۳۵. واقعه/سوره۵۶، آیه۳۶.    
۳۶. تفسیر قمی، قمی، علی بنابراهیم، ج۲، ص۳۴۸.    
۳۷. مجمع البیان فی تفسیر القرآن، طبرسی، ج۹، ص۳۶۵.    
۳۸. جامع البیان عن تاویل آی القرآن، طبری، ابوجعفر، ج۲۳، ص۱۱۸.    
۳۹. مجمع البیان فی تفسیر القرآن، طبرسی، ج۹، ص۳۶۵.    
۴۰. نورالثقلین، عروسی حویزی، علی، ج۵، ص۲۱۹.    
۴۱. المیزان فی تفسیر القرآن، طباطبایی، محمدحسین، ج۱۹، ص۱۲۴.    
۴۲. جامع البیان عن تاویل آی القرآن، طبری، ابوجعفر، ج۲۱، ص۴۳.    
۴۳. تفسیر قرطبی، قرطبی، شمس الدین، ج۱۵، ص۸۰.    
۴۴. تفسیر قرطبی، قرطبی، شمس الدین، ج۱۵، ص۸۰.    
۴۵. صافات/سوره۳۷، آیه۴۹.    
۴۶. جامع البیان عن تاویل آی القرآن، طبری، ابوجعفر، ج۲۱، ص۴۳.    
۴۷. مجمع البیان فی تفسیر القرآن، طبرسی، ج۸، ص۳۰۵.    



دائرةالمعارف قرآن کریم، برگرفته از مقاله«مصادیق قرآنی بکارت»    




جعبه ابزار