مرکب ناقص تقییدی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مرکب ناقص تقییدی، به‌معنای مرکّب ناقصِ دارای نسبت تقییدی بین اجزا است.
مرکب ناقص به دو قسم تقییدی و
غیر تقییدی تقسیم می‌گردد. مرکب ناقص تقییدی، لفظ مرکبی است که یکی از اجزای مرکب، قید جزء دیگر باشد.
مرکب ناقص تقییدی بر سه قسم است:
۱. مرکب ناقصِ دارای
قید وصفی، مانند «انسان دانا». از این قسم به «مرکب ناقص تقییدی وصفی» یاد می‌شود.
۲. مرکب ناقصِ دارای
قید اضافی، مانند «غلام زید». از این قسم به «مرکب ناقص تقییدی اضافی» یاد می‌کنند.
۳. مرکب ناقصِ دارای قید وصفی و اضافی، مانند: «
خانه زیبای علی». از این قسم به «مرکب ناقص تقییدی وصفی اضافی» نام می‌برند.
بعضی بر اقسام یاد شده قسمی را اضافه نموده‌اند به نام «
مرکب ناقص تقییدی تعلّقی»، مانند: «ساکن در
خانه»، که
خانه ظرف سکونت بوده و متعلق به ساکن می‌باشد.
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است:
• گرامی، محمدعلی، منطق مقارن.
• خوانساری، محمد، منطق صوری.
• شیرازی، قطب‌الدین، درة التاج (منطق).
• فرصت شیرازی، میرزا محمد، اشکال المیزان.
• علامه حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید.
• جرجانی، میر سید شریف، الکبری فی المنطق.
• تفتازانی، عبدالله بن شهاب‌الدين، الحاشیة علی تهذیب المنطق.
• مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد.
• شهاب‌الدین سهروردی، یحیی بن حبش، منطق التلویحات.
• قطب‌الدین رازی، محمد بن محمد، تحریر القواعد المنطقیه فی شرح رسالة الشمسیه.
• مشکوةالدینی، عبدالمحسن، منطق نوین مشتمل بر اللمعات المشرقیه فی الفنون المنطقیه.
پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «مرکب ناقص تقییدی»، تاریخ بازیابی۱۳۹۶/۴/۱۱.
