مخالفت یزید بن اصم با رفتن امام حسین به عراق
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مخالفت یزید بن اصم با رفتن امام حسین به عراق، از مباحث مرتبط
به رفتن
امام حسین (علیهالسلام) به سمت
عراق است.
یزید بن اَصَم، از بزرگان تابعیان در شهر
رَقّه و خواهرزاده
میمونه بنت حارث همسر
رسول خدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) بود. یزید بن اَصَم در نامهای
به امام حسین (علیهالسلام)، با اشاره
به اوضاع متشنج
کوفه و نیت مردم این شهر، تلاش میکند امام حسین (علیهالسلام) را از حرکت
به سمت عراق منصرف کند. یزید بن اَصَم در این نامه
به امام حسین (علیهالسلام) توصیه میکند که از فریب کوفیان برحذر باشد، زیرا وی کوفیان را افرادی کینهتوز نسبت
به امام و غیرقابل اعتماد میداند.
ابوعوف یزید بن اصم عامری بکایی کوفی، از بزرگان تابعیان در شهر
رَقّه و خواهرزاده
میمونه بنت حارث همسر
رسول خدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) بود.
یزید بن اصم راوی اصلی روایتهای خالهاش است،
گفتهاند که او در زمان پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم)
به دنیا آمد و برخی گفتهاند: پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) را دید؛
ولی این مطلب
به اثبات نرسیده است.
یزید بن اصم پُر
حدیث بوده است.
از خالهاش میمونه، روایتهای فضائل
امیر مؤمنان (علیهالسّلام) را نقل کرده است.
وی در سال ۱۱۳ یا ۱۱۴ هجری،
به هنگام خلافت
یزید بن عبد الملک، در گذشت. نیز گفته شده که در سال ۱۰۱ هجری در گذشت.
در کتاب تاریخ دمشق
به نقل از
سفیان بن
عُیینه آمده است که
یزید بن اَصَم در نامهای
به امام حسین (علیهالسلام)، با اشاره
به اوضاع متشنج کوفه و نیت مردم این شهر، تلاش میکند امام حسین (علیهالسلام) را از حرکت
به سمت عراق منصرف کند. یزید بن اَصَم در این نامه
به امام حسین (علیهالسلام) توصیه میکند که از فریب کوفیان برحذر باشد، زیرا وی کوفیان را افرادی کینهتوز نسبت
به امام و غیرقابل اعتماد میداند.
•
عن سفیان بن عُیینة: کَتَبَ یَزیدُ بنُ الاَصَمِّ الَی الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ (علیهالسّلام) حینَ خَرَجَ: امّا بَعدُ، فَاِنَّ اهلَ الکوفَةِ قَد ابَوا الّا ان یُبغِضوکَ، وقَلَّ مَن ابغَضَ الّا قَلِقَ، وانّی اُعیذُکَ بِاللّه ِ ان تَکونَ کَالمُغتَرِّ بِالبَرقِ، وکَالمُهریقِ ماءً لِلسَّرابِ (فَاصْبِرْ اِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَ لَا یَسْتَخِفَّنَّکَ) اهلُ الکوفَةِ (الَّذِینَ لَا یُوقِنُونَ)در کتاب
تاریخ دمشق به نقل از
سفیان بن عُیَینَه آمده است: یزید بن اَصَم، برای
حسین بن علی (علیهالسّلام) هنگامی که حرکت کرد، نامه نوشت: «امّا بعد، پس همانا مردم
کوفه، تنها
کینه تو را دارند و کسانی هستند که آرام نمیگیرند. من، تو را در پناه خدا قرار میدهم که با جرقّه آنان، فریب بخوری و آب را در سراب بریزی! «شکیبا باش که وعده خدا حق است و مراقب باش آنها که
یقین ندارند» یعنی مردم کوفه «تو را
به خواری نکشانند».
• محمدی ریشهری، محمد، دانشنامه امام حسین (علیهالسلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۵، ص۴۲.
• پیشوایی، مهدی، مقتل جامع سیدالشهداء، ج۱، ص۴۹۰-۴۹۸.