• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

محمد بن یسیر ریاشی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




ابوجعفر محمد بن یسیر ریاشی (حدود ۱۵۰-۲۱۰ق)، از شاعران قرن دوم و سوم هجری قمری بود.



ابوجعفر محمد بن یسیر (بشیر) بصری یسیری ریاشی، حدود ۱۵۰ق در بصره متولد شد
[۱] سزگین، فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۲، ق۴، ص۵۶.
و تا آخر عمرش همان‌جا اقامت داشت. از موالیان بنی ریّاش به‌شمار می‌رفت، هر چند ریاشی‌ها او را از طایفه خثعم می‌دانستند. ابوجعفر شاعری ظریف‌گو و در عین‌حال هجوگو و بخیل بود و هرگز با خلیفه و یا امیری مراوده نداشت. ابوالفرج اصفهانی وی را شراب‌خوار و لاابالی توصیف کرده است. ریاشی صاحب حافظه بالایی بود، به‌طوری که تمام مطالب را حفظ می‌کرد و هیچ‌گاه آنها را یادداشت نمی‌نمود. وی معاصر با ابونواس شاعر بود
[۴] ابن قتیبه دینوری، عبدالله بن مسلم، الشعر و الشعراء، ص۶۰۷.
و سرانجام در حدود ۲۱۰ق وفات یافت. پنجاه ورقه شعر از او بر جای مانده
[۶] ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۸۸.
که حاوی ۲۹۸ بیت بوده و شارل بِلاّ آن را گردآوری کرده است.
[۷] سزگین، فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۲، ق۴، ص۵۶.
[۱۱] جمعی از دانشمندان، فرهنگ زندگی نامه‌ها، ج۱، ص۸۲۸.
[۱۲] دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه، ج۱، ص۳۴۵.



۱. سزگین، فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۲، ق۴، ص۵۶.
۲. ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، الاغانی، ج۱۴، ص۲۶۴.    
۳. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۲، ص۱۸۳.    
۴. ابن قتیبه دینوری، عبدالله بن مسلم، الشعر و الشعراء، ص۶۰۷.
۵. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۱۴۴.    
۶. ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۸۸.
۷. سزگین، فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۲، ق۴، ص۵۶.
۸. بکری‌ اندلسی، عبدالله بن عبدالعزیز، سمط اللآلی، ج۱، ص۱۰۴.    
۹. عباسی، عبدالله بن معتز، طبقات الشعراء، ص۲۸۰.    
۱۰. مرزبانی، محمد بن عمران، معجم الشعراء، ص۴۱۴.    
۱۱. جمعی از دانشمندان، فرهنگ زندگی نامه‌ها، ج۱، ص۸۲۸.
۱۲. دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه، ج۱، ص۳۴۵.
۱۳. جاحظ، عمرو بن بحر، الحیوان، ج۱، ص۴۳، پاورقی.    
۱۴. جاحظ، عمرو بن بحر، البخلاء، ص۲۳۷، پاورقی.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۶۹۹، برگرفته از مقاله «محمد ریاشی».






جعبه ابزار