محمد بن موسی واسطی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوبکر محمدبن موسی واسطی، مشهور به ابن فرغانی، از مشایخ مشهور صوفیه در قرن چهارم هجری میباشد.
اصل او را از
فرغان دانسته اند.
از
زندگی وی اطلاع چندانی در دست نیست. بنا بر گزارش نخستین
تذکرههای اهل
تصوف، ابوبکر واسطی در
بغداد ، در محضر جنید بغدادی و سپس ابوالحسن نوری،
مبانی و
اصول تصوف را آموخت
و ظاهراً نزد آنان و دیگر
مشایخ صوفی از
شهرت و مقام
عالی برخوردار بوده است.
از واسطی سخنان بلندی دربارۀ
حقایق و اصول تصوف باقیمانده است که اشراف او را بر
مقامات و احوال صوفی و مبادی و آداب تصوف نشان میدهد.
این سخنان، بسیارمورد توجه
اهل تصوف و به ویژه نخستین تذکره نویسان صوفی قرار گرفته، زیرا تقریباً در تمامی آثار آنان، استناد و ارجاع به گفته های وی مشهود است. برخی از محققان، کلام وی را
غامض و
عالی و دور از دسترس فهم عوام میدانند
و معتقدند هیچکس مانند او دربارۀ اصول تصوف سخن نگفته است.
برخی نیز او را صاحب مقامات و
کرامات دانسته اند.
از واسطی اثری بر جای نمانده است. در برخی
منابع از گونه ای
تفسیر قرآن به نام تفسیر ابوبکر محمدبن موسی الواسطی الفرغانی یاد شده است که از آن اثری نیست و برتلس
، اصولاً انتساب چنین تفسیری را به او رد کرده است.
بنابرتذکرههای معتبر اهل تصوف، واسطی در
جوانی ، زمانی که هنوز مشایخ وی در
قید حیات بودند، به
خراسان رفت و در
مرو اقامت گزید. گفتهاند وی در مرو بسیار
محبوب بود و ۲۳ سال در آنجا
منبر وعظ و
تبلیغ داشت.
وی در سال ۳۲۰
و به روایتی درسال ۳۰۸، در مرو
درگذشت و همانجا به
خاک سپرده شد.
(۱) برتلس، یوگنی ادواردویچ، تصوف و ادبیات تصوف، ترجمۀ سیروس ایزدی، تهران ۱۳۵۶.
(۲) سُلمی، عبدالرحمن، طبقات الصوفیه، نورالدین سریبه، مصر ۱۴۱۸.
(۳) درویزه، ارشادالمریدین، مصر۱۳۰۳.
(۴) قشیری، عبدالکریم، رساله القشیریه، تصحیح عبدالحلیم محمود، مصر۱۹۶۶.
(۵)
هجویری، ابوالحسن
علی بن عثمان الجلّابی، کشف المحجوب، تصحیح ژوکوفسکی، با مقدمۀ قاسم انصاری، تهران ۱۳۷۸ش.
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «محمد بن موسی واسطی»، شماره۶۸۳۸.