• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

محمد بن منصور مرادی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ابوجعفر محمد بن منصور مرادی (م حدود ۲۹۰ق)، مفسر، محدث، فقیه، مورخ، عالم به علم قرائت و از برجستگان شیعه اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) در عراق در قرن سوم هجری قمری بود.



ابوجعفر محمد بن منصور بن یزید مرادی زیدی کوفی، از برجستگان شیعه اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) در عراق بود. حدیث را از کسانی چون حسن بن عبدالواحد کوفی و سلیمان بن خالد فرا گرفت. ابوجعفر استاد قرائت بود و آن را از اصحاب حمزة بن حبیب، از پیشوایان هفتگانه علم قرائت آموخت. از شاگردان وی در حدیث و قرائت افرادی چون احمد بن محمد بن سعید همدانی، حسین بن سعدان و عبدالله بن عبدالمجید را می‌توان نام برد. کحاله با استفاده از آثار بر جای مانده از او نوشته که مرادی در علومی چون تفسیر، حدیث، فقه، تاریخ و قرآن مهارت داشت.


ابن ندیم او را از علمای زیدیه دانسته و آثار متعددی را برای او ذکر کرده که عبارت‌اند از: التفسیر الکبیر، التفسیر الصغیر، کتاب احمد بن عیسی (امالی)، سیرة الائمة العادله، کتابهایی در احکام مثل طهارة و صلوة الخمیس، رساله‌ای از زبان برخی از سادات علوی خطاب به حسن بن زید علوی در طبرستان علوم آل محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، کتاب الذکر المناهی و عدد سور القرآن و عدد آیاته و عدد کلماته و حروفه و نصفه و اثلاثه و اخماسه و اسداسه و اسباعه و اثمانه و اتساعه و اعشاره و اجزاء عشرین و اجزاء ثلاثین. کتاب اخیر در جای دیگری به اختلاف المصاحف تعبیر شده است.
[۱۳] کلبرگ، اتان، کتابخانه ابن طاووس، ص۱۶۷.
[۱۴] کلبرگ، اتان، کتابخانه ابن طاووس، ص۳۰۲.



تاریخ وفات وی حدود ۲۹۰ق است.
[۱۵] کلبرگ، اتان، کتابخانه ابن طاووس ۳۰۲.
[۱۸] مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۲۰، ص۴۱۶.
[۱۹] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۳۳.
[۲۳] ابن مغازلی، علی بن محمد، مناقب امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام)، ج۱، ص۱۳.
[۲۴] ابن مغازلی، علی بن محمد، مناقب امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام)، ج۱، ص۱۸.
[۲۵] یمنی، احمد بن صالح، مطلع البدور، ج۳، ص۳۳۷.



۱. احمد المرتضی، شرح الازهار، ج۱، ص۱۲۵.    
۲. ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، مقاتل الطالبیین، ص۳۴۸.    
۳. علامه مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۸۳، ص۷۰.    
۴. ابن جزری، محمد بن محمد، غایة النهایه، ج۲، ص۲۶۷.    
۵. ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، مقاتل الطالبیین، ص۳۴۸.    
۶. سید بن طاووس، فلاح السائل، ص۱۷۷.    
۷. ابن جزری، محمد بن محمد، غایة النهایه، ج۲، ص۲۶۷.    
۸. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۵۳.    
۹. ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۲۴۰.    
۱۰. زید بن علی، مسند زید بن علی، ص۲۲ و پاورقی.    
۱۱. ابن طاووس، علی بن موسی‌، سعد السعود، ص۲۴.    
۱۲. ابن طاووس، علی بن موسی‌، سعد السعود، ص۲۷۸.    
۱۳. کلبرگ، اتان، کتابخانه ابن طاووس، ص۱۶۷.
۱۴. کلبرگ، اتان، کتابخانه ابن طاووس، ص۳۰۲.
۱۵. کلبرگ، اتان، کتابخانه ابن طاووس ۳۰۲.
۱۶. نویهض، عادل، معجم المفسرین، ج۲، ص۶۴۰.    
۱۷. جرجانی، عبدالله بن عدی، الکامل، ج۶، ص۲۱۳.    
۱۸. مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۲۰، ص۴۱۶.
۱۹. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۳۳.
۲۰. حاکم حسکانی، عبیدالله بن عبدالله، شواهد التنزیل، ج۱، ص۱۲۹.    
۲۱. حاکم حسکانی، عبیدالله بن عبدالله، شواهد التنزیل، ج۱، ص۲۶۳.    
۲۲. ابن عساکر، علی بن حسن، ترجمة الامام الحسین (علیه‌السّلام)، ص۴۴۷.    
۲۳. ابن مغازلی، علی بن محمد، مناقب امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام)، ج۱، ص۱۳.
۲۴. ابن مغازلی، علی بن محمد، مناقب امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام)، ج۱، ص۱۸.
۲۵. یمنی، احمد بن صالح، مطلع البدور، ج۳، ص۳۳۷.
۲۶. دارقطنی، علی بن عمر، سؤالات الحاکم، ص۱۳۴.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۷۳۹-۷۴۰، برگرفته از مقاله «محمد مرادی».






جعبه ابزار