محمد بن جعفر دیباج (رویدادهای‌تاریخ‌اسلام‌ترمانینی)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمد بن جعفر دیباج، یکی از فرزندان
امام جعفر صادق (علیه‌السّلام) بود که در
مکه اقامت داشت و برخی از مردم
حجاز و
مکه با او به عنوان
خلیفه بیعت کردند. او پس از اعزام سپاهی از طرف
مامون، خود را تسلیم کرد و سرانجام به
سال ۲۰۳ ق درگذشت.
ابوجعفر، ملقب به محمد دیباج، از علمای آل ابی‌طالب بود و از پدرش امام جعفر صادق (علیه‌السّلام) کسب علم کرد. وی نخست در مکه اقامت داشت و به هنگام اختلاف میان
امین و مامون بعضی از طالبیان به اوروی آوردند و با تمام اکراهی که داشت با وی به عنوان خلیفه و امیرالمؤمنین، بیعت کردند. چندی بعد نیز مردم حجاز با او بیعت کردند.
مامون، سپاهی را برای جنگ با او فرستاد، اما یاران محمد بن جعفر گریختند و محمد امان طلبید. سپس وارد مکه شد و خود را خلع کرد و در سخنانی عذر آورد، که جز پس از دریافت خبر درگذشت مامون به بیعت رضا نداده است. مامون او را احضار کرد. لذا وی را تحت‌الحفظ نزد مامون که در مرو بود فرستادند. مامون از تقصیر او درگذشت و وی را نزد خود نگه داشت. محمد در گرگان درگذشت و مامون یکی از کسانی بود که بر
جنازه او
نماز گزارد.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۴۵۵.
