• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

محمدباقر ابوالفقراء گزی اصفهانی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ملّامحمّدباقر ابوالفقراء گزی، شاعر ادیب و فاضل اصفهانی می‌باشد.



ملّا محمّدباقر گزی معروف به «ابوالفقراء» شاعر ادیب فاضل فرزند ملّامحمّدتقی، در قریه گز بُرخوار اصفهان متولّد شده و پس از تحصیل علم و ادب در اصفهان ساکن شده و انجمن ادبی ابوالفقراء را تاسیس کرده است. عمّان سامانی قصیده انجمنیه‌ای برای این انجمن ادبی سروده است.
[۱] مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، صص۳۱۱ و ۳۱۲.
[۲] غمگین اصفهانی، محمدکاظم، مقدمه دیوان غمگین اصفهان.
و مرحوم ابوالفقراء نیز شعر می‌گفته و کتابی به نام کنزالفقراء تالیف نموده است که به شماره ۲۱۷۰ در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران موجود است.


سرانجام در سال ۱۲۸۶ه. ق وفات یافته، جنازه به زادگاهش منتقل و در آنجا مدفون شد.
[۳] مهدوی، سیدمصلح‌الدین، رجال اصفهان، ص۶.
[۴] سجادی‌جزی، سعیدالدین، فرهنگ و تاریخ گز بُرخوار، ص۱۲۰.
[۵] معلم حبیب‌آبادی، محمدعلی، مکارم الآثار، ج۸، ص۲۷۹۴.

مشارالیه دائی آخوند ملّاعبدالکریم گزی می‌باشد. ماده تاریخ وفاتش را پرتو شاعر و خطاط معروف سروده است:
آه و افسوس از ابوالفقراء
که به دانش نبود قرین
هم بُدش جا به صفّه عرفان
هم در ایوان شرع صدرنشین ...
بیتی آراست بر بدو تاریخ
چون دو ابروی شاهد شیرین
باقر بن تقی ابوالفقراء
رفت‌اندر مقام علییّن.


۱. مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، صص۳۱۱ و ۳۱۲.
۲. غمگین اصفهانی، محمدکاظم، مقدمه دیوان غمگین اصفهان.
۳. مهدوی، سیدمصلح‌الدین، رجال اصفهان، ص۶.
۴. سجادی‌جزی، سعیدالدین، فرهنگ و تاریخ گز بُرخوار، ص۱۲۰.
۵. معلم حبیب‌آبادی، محمدعلی، مکارم الآثار، ج۸، ص۲۷۹۴.



مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۶۹.    







جعبه ابزار