• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

میرزا محمدابراهیم جوهری هروی اصفهانی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



میرزا محمّدابراهیم جوهری هروی اصفهانی، از شعراء و مرثیّه‌سرایان اصفهان در قرن سیزدهم هجری است.



میرزا محمّدابراهیم متخلّص به «جوهری» فرزند محمّدباقر از سلسله بیرام علی خان قاجار مروزی، از شعراء، ادباء و مرثیّه‌سرایان قرن سیزدهم هجری است. در اوایل قرن سیزدهم هجری متولّد شده، و در هرات به تحصیل پرداخته است. فنون علم و ادب را در هرات از میرزا عبداللّه خان شهاب ترشیزی آموخت.
[۱] وفازواره‌ای، محمد علی، تذکره مآثرالباقریه، نسخه خطّی، ص۱۶۹-۱۷۲.



نام‌ هروی در برخی‌ از چاپ‌های‌ مهم‌ترین‌ اثرش‌، طوفان‌البکاء، ابراهیم‌ ذکر شده‌ است‌.
[۲] منزوی‌، احمد، فهرست‌واره کتاب‌های‌ فارسی‌، ج‌۳، ص‌ ۱۷۱۷-۱۷۱۸.
از تاریخ‌ تولد وی‌ اطلاعی‌ در دست‌ نیست‌. به‌ گفته خودش‌ در مقدمه طوفان‌البکاء،
[۳] جوهری‌ هروی‌، محمدابراهیم‌ بن‌ محمدباقر، طوفان‌ البکاء، ج۱، ص‌۴.
پدرش‌ محمد باقر مروزی‌ بوده‌ است‌، اما معلوم‌ نیست‌ چرا برخی‌ منابع‌ اصل‌ او را از هرات‌ دانسته‌اند.
[۴] میرزاقاجار، محمود، سفینه المحمود، ج‌۲، ص‌۵۸۱.
جوهری‌ در مقدمه طوفان‌ البکاء
[۶] جوهری‌ هروی‌، محمدابراهیم‌ بن‌ محمدباقر، طوفان‌ البکاء، ج۱، ص‌۴-۵.
نوشته‌ که‌ به‌ علت‌ ناسازگاری‌ روزگار از موطن‌ خود هجرت‌ کرده‌ است‌. او مدتی‌ به‌ سیاحت‌ پرداخت‌، سپس‌ سال‌ها در قزوین‌ اقامت‌ گزید؛ از این‌رو، بعضی‌ او را قزوینی‌ دانسته‌اند.
[۷] مهدوی، سیدمصلح‌الدین، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص‌۴۵.



وی سال‌ها در هرات و خراسان به مدح حکّام و شاه‌زادگان قاجار پرداخت سرانجام به قزوین آمد، و پس از چند سال در اصفهان اقامت گزید. وی از ارادتمندان حاج سیّدمحمّدباقر حجّت الاسلام شفتی بوده، و در مدح او قصایدی سروده است.
[۸] مهدوی، سیدمصلح‌الدین، بیان المفاخر، ج۲، ص۱۱۴.
[۹] مهدوی، سیدمصلح‌الدین، بیان المفاخر، ج۱، ص۲۱۵.
هروی در قزوین‌ به‌ درگاه‌ رکن‌الدوله‌ (متوفی‌ ۱۲۸۹)، نواده فتحعلی‌شاه‌ و حاکم‌ صائین‌قلعه‌، پیوست‌ و شش‌ سال‌ در خدمت‌ او بود و ضمن‌ مدح‌ او، به‌ قصیده‌گویی‌ و غزل‌سرایی‌ پرداخت‌ و از او لقب‌ افصح‌الشعرا گرفت‌.
[۱۰] جوهری‌ هروی‌، محمدابراهیم‌ بن‌ محمدباقر، طوفان‌ البکاء، ج۱، ص‌۵.
[۱۱] جوهری‌ هروی‌، محمدابراهیم‌ بن‌ محمدباقر، طوفان‌ البکاء، ج۱، ص‌۳۰۰.



وی در اواخر عمر به‌ اصفهان‌ رفت‌ و از یاران‌ نزدیک‌ حجت‌الاسلام‌ سیدمحمد باقر شَفْتی‌، فقیه‌ بزرگ‌ آن‌ روزگار گردید
[۱۲] مهدوی، سیدمصلح‌الدین، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص‌۴۵.
و در ۱۲۵۳ق در همان‌جا درگذشت‌ و در گورستان‌ آب‌بخشان‌، از محلات‌ قدیمی‌ اصفهان‌، به‌ خاک‌ سپرده‌ شد.
[۱۴] معلم حبیب‌آبادی، محمدعلی، مکارم آلاثار، ج۴، ص۱۴۴۰.
[۱۵] مهدوی، سیدمصلح‌الدین، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص‌۴۵.
در سال ۱۲۹۰ بانویی نیکوکار به مرمّت آرامگاه او پرداخت.
[۱۷] مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۱۰۴-۱۰۵.
در اوایل حکومت سلسله پهلوی، با احداث خیابان چهارباغ پایین و فلکه شهدا قبرستان آب بخشان تسطیح و به خانه و مغازه و بهداری و مدرسه تبدیل شد. تاجر نیکوکار، میرزا ابوالقاسم تبریزی در آن قبرستان، دبستان تبریزی را احداث نمود، و قبر جواهری در داخل مدرسه قرار گرفت. تبریزی در گوشه دبستان، آرامگاهی برای جوهری ساخت که هنوز باقی است.
[۱۸] مهدوی، سیدمصلح‌الدین، مزارات اصفهان، ص۲۵-۲۶.
روی مزار او سنگ قبری تمام قد است، و بر روی آن قصیده‌ای از میرزا محمّدباقر بهاء خواجویی از احفاد ملاّاسماعیل خواجویی منقور است، و مادّه تاریخ وفات جوهری در آن آمده است:
"کلک سحرانگیز او بنوشت این مصرع تمام: «همره سلطان دین آید بمحشر جوهری»".
[۱۹] مهدوی، سیدمصلح‌الدین، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص۱۴۳.
اولاد و اعقاب او در اصفهان ساکن تا این اواخر از اهل منبر و ذاکرین مصائب بودند از جمله شیخ احمد جوهری و فرزندش شیخ عبدالکریم جوهری.


کتب زیر از تالیفات ایشان است:
۱. کتابی در امامت؛
۲. طوفان البکاء، معروف به کتاب جوهری، در مصائب خاندان حضرت سیّدالشّهداء (علیه‌السّلام) و خاندان عصمت و طهارت، که بارها به چاپ رسیده، و مقبول اهل منبر و ذاکران اهلبیت (علیهم‌السّلام) واقع شده است؛
۳. احسن صور؛
۴. راز و نیاز؛
۵. دیوان قصاید و غزلیّات؛
۶. معراج نامه.
وی‌ به‌ تشویق‌ ملا محمد صالح‌ و آقا صالح‌ خانبان‌، از فضلا و اعیان قزوین‌، طوفان‌البکاء را در باره مصائب‌ اهل‌ بیت‌ (علیهم‌السلام‌)، در مدت‌ دو سال‌ نوشت‌. او در آغاز و پایان‌ کتابش‌، آن‌ دو را که‌ به‌ مداحان‌ اهل‌بیت‌ توجه‌ داشتند و از جمله‌ به‌ او نیز کمک‌ مالی‌ کرده‌ بودند ستوده‌ و
[۲۰] جوهری‌ هروی‌، محمدابراهیم‌ بن‌ محمدباقر، طوفان‌ البکاء، ج۱، ص‌۶.
[۲۱] جوهری‌ هروی‌، محمدابراهیم‌ بن‌ محمدباقر، طوفان‌ البکاء، ج۱، ص‌۳۰۰.
در پایان‌ طوفان‌البکاء، تاریخ خاتمه آن‌ را ۱۲۵۰ ذکر کرده‌ است.
[۲۲] جوهری‌ هروی‌، محمدابراهیم‌ بن‌ محمدباقر، طوفان‌ البکاء، ج۱، ص‌۳۰۱.
بنابراین‌، احتمالاً آن‌ را در حدود ۱۲۴۸ آغاز نموده‌ است‌، اما در مقدمه‌،
[۲۳] جوهری‌ هروی‌، محمدابراهیم‌ بن‌ محمدباقر، طوفان‌ البکاء، ج۱، ص‌۷.
مادّه‌ تاریخِ تألیف‌ کتاب‌ را «طوفان‌البکاء ابیات‌ طوفان ‌البکاست‌» نوشته‌ است‌ که‌ با ۱۲۷۴ برابر می‌شود و نادرست‌ است‌. شاید جوهری‌ سال‌ آغاز کردن‌ کتاب‌، ۱۲۴۷، را، اشتباه‌ محاسبه‌ کرده‌ و با حروف‌ ابجد ۱۲۷۴ را ساخته‌ است‌.


طوفان‌البکاء از معروف‌ترین‌ مقتل‌های‌ فارسی‌ و به‌ نثر و نظمی‌ روان‌ و استوار است‌، اما از بی‌اساس‌ و مأخذ بودن‌ بعضی‌ مطالب‌ آن‌ انتقاد شده‌ است‌. این‌ کتاب‌ سال‌ها مورد توجه‌ ذاکران‌ و مداحان‌ اهل‌بیت‌ علیهم‌السلام‌ بوده‌
[۲۴] معلم حبیب‌آبادی، محمدعلی، مکارم آلاثار، ج۴، ص۱۴۳۹.
و مشتمل‌ است‌ بر دیباچه‌ای‌ شامل‌ فهرست‌ مطالب‌ کتاب‌، دوازده‌ آتشکده‌ و یک‌ خاتمه‌. به‌جز آتشکده هفتم‌ که‌ موضوع‌ آن‌ «خروج مختار وفادار و احمد سفاح‌ بنی‌عباس‌ و امیرتیمور گورکانی‌» است‌، یازده‌ آتشکده دیگر (هر کدام‌ شامل‌ چند شعله‌) به‌ چهارده‌ معصوم‌ اختصاص‌ دارد که‌ بزرگ‌ترین‌ آن‌ها، آتشکده پنجم‌، در ذکر مصائب‌ امام‌ حسین‌ (علیه‌السلام‌) است‌. خاتمه کتاب‌ شامل‌ گزارش‌ احوال‌ مصنف‌ در قزوین‌ است‌.
[۲۵] جوهری‌ هروی‌، محمدابراهیم‌ بن‌ محمدباقر، طوفان‌ البکاء، ج۱، ص‌۷.
طوفان‌البکاء بارها، و ظاهراً نخستین‌بار در ۱۲۵۸ در تهران‌، چاپ‌ شده‌ است‌.
[۲۶] مشار، خان‌بابا، فهرست‌ کتاب‌های‌ چاپی‌ فارسی‌، ج‌۳، ستون‌۳۴۷۰-۳۴۷۱.
[۲۷] منزوی‌، احمد، فهرست‌واره کتاب‌های‌ فارسی‌، ج‌۳، ص‌۱۷۱۷-۱۷۱۸.
آقابزرگ‌ طهرانی‌
[۲۸] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه: الکرام البرره فی القرن الثالث بعد العشره، ج۱، ص۶۱۱.
از دیوان‌ جوهری‌ یاد کرده‌، اما در فهرست‌های‌ کتاب‌های‌ خطی‌ و چاپی‌ ذکری‌ از این‌ دیوان‌ نشده‌ است‌.
[۳۰] وفازواره‌ای، محمد علی، تذکره مآثرالباقریه (نسخه خطّی)، ص۱۷۲.
[۳۴] معلم حبیب‌آبادی، محمدعلی، مکارم آلاثار، ج۴، ص۱۴۳۸.
[۳۵] واله اصفهانی، محمدیوسف، خلد برین، ج۱، ص۸۴.
[۳۶] واله اصفهانی، محمدیوسف، خلد برین، ج۱، ص۸۸.



• وفازواره‌ای، محمد علی، تذکره مآثرالباقریه، نسخه خطّی.
• جوهری‌ هروی‌، محمدابراهیم‌ بن‌ محمدباقر، طوفان‌ البکاء.
• میرزاقاجار، محمود، سفینه المحمود.
• موسوی خوانساری، میرزا محمدباقر، روضات الجنّات.
• مهدوی، سیدمصلح‌الدین، رجال اصفهان یا تذکره القبور.
• مهدوی، سیدمصلح‌الدین، بیان المفاخر.
• معلم حبیب‌آبادی، محمدعلی، مکارم آلاثار.
• قمی، شیخ عباس، الکنی و الالقاب.
• مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان.
• مهدوی، سیدمصلح‌الدین، مزارات اصفهان.
• معلم حبیب‌آبادی، محمدعلی، مکارم آلاثار.
• مشار، خان‌بابا، فهرست‌ کتاب‌های‌ چاپی‌ فارسی‌.
• منزوی‌، احمد، فهرست‌واره کتاب‌های‌ فارسی‌.
• آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه: الکرام البرره فی القرن الثالث بعد العشره.
• آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه الی تصانیف الشیعه.
• مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانه الادب.
• واله اصفهانی، محمدیوسف، خلد برین.


۱. وفازواره‌ای، محمد علی، تذکره مآثرالباقریه، نسخه خطّی، ص۱۶۹-۱۷۲.
۲. منزوی‌، احمد، فهرست‌واره کتاب‌های‌ فارسی‌، ج‌۳، ص‌ ۱۷۱۷-۱۷۱۸.
۳. جوهری‌ هروی‌، محمدابراهیم‌ بن‌ محمدباقر، طوفان‌ البکاء، ج۱، ص‌۴.
۴. میرزاقاجار، محمود، سفینه المحمود، ج‌۲، ص‌۵۸۱.
۵. موسوی خوانساری، میرزا محمدباقر، روضات الجنّات، ج۲، ص۴۹.    
۶. جوهری‌ هروی‌، محمدابراهیم‌ بن‌ محمدباقر، طوفان‌ البکاء، ج۱، ص‌۴-۵.
۷. مهدوی، سیدمصلح‌الدین، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص‌۴۵.
۸. مهدوی، سیدمصلح‌الدین، بیان المفاخر، ج۲، ص۱۱۴.
۹. مهدوی، سیدمصلح‌الدین، بیان المفاخر، ج۱، ص۲۱۵.
۱۰. جوهری‌ هروی‌، محمدابراهیم‌ بن‌ محمدباقر، طوفان‌ البکاء، ج۱، ص‌۵.
۱۱. جوهری‌ هروی‌، محمدابراهیم‌ بن‌ محمدباقر، طوفان‌ البکاء، ج۱، ص‌۳۰۰.
۱۲. مهدوی، سیدمصلح‌الدین، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص‌۴۵.
۱۳. موسوی خوانساری، میرزا محمدباقر، روضات الجنّات، ج۲، ص۴۹.    
۱۴. معلم حبیب‌آبادی، محمدعلی، مکارم آلاثار، ج۴، ص۱۴۴۰.
۱۵. مهدوی، سیدمصلح‌الدین، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص‌۴۵.
۱۶. قمی، شیخ عباس، الکنی و الالقاب، ج۲، ص۱۶۳.    
۱۷. مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۱۰۴-۱۰۵.
۱۸. مهدوی، سیدمصلح‌الدین، مزارات اصفهان، ص۲۵-۲۶.
۱۹. مهدوی، سیدمصلح‌الدین، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص۱۴۳.
۲۰. جوهری‌ هروی‌، محمدابراهیم‌ بن‌ محمدباقر، طوفان‌ البکاء، ج۱، ص‌۶.
۲۱. جوهری‌ هروی‌، محمدابراهیم‌ بن‌ محمدباقر، طوفان‌ البکاء، ج۱، ص‌۳۰۰.
۲۲. جوهری‌ هروی‌، محمدابراهیم‌ بن‌ محمدباقر، طوفان‌ البکاء، ج۱، ص‌۳۰۱.
۲۳. جوهری‌ هروی‌، محمدابراهیم‌ بن‌ محمدباقر، طوفان‌ البکاء، ج۱، ص‌۷.
۲۴. معلم حبیب‌آبادی، محمدعلی، مکارم آلاثار، ج۴، ص۱۴۳۹.
۲۵. جوهری‌ هروی‌، محمدابراهیم‌ بن‌ محمدباقر، طوفان‌ البکاء، ج۱، ص‌۷.
۲۶. مشار، خان‌بابا، فهرست‌ کتاب‌های‌ چاپی‌ فارسی‌، ج‌۳، ستون‌۳۴۷۰-۳۴۷۱.
۲۷. منزوی‌، احمد، فهرست‌واره کتاب‌های‌ فارسی‌، ج‌۳، ص‌۱۷۱۷-۱۷۱۸.
۲۸. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه: الکرام البرره فی القرن الثالث بعد العشره، ج۱، ص۶۱۱.
۲۹. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج۱۵، ص۱۸۲.    
۳۰. وفازواره‌ای، محمد علی، تذکره مآثرالباقریه (نسخه خطّی)، ص۱۷۲.
۳۱. موسوی خوانساری، میرزا محمدباقر، روضات الجنّات، ج۲، ص۴۹.    
۳۲. قمی، شیخ عباس، الکنی و الالقاب، ج۲، ص۱۶۳.    
۳۳. مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانه الادب، ج۱، ص۴۳۸.    
۳۴. معلم حبیب‌آبادی، محمدعلی، مکارم آلاثار، ج۴، ص۱۴۳۸.
۳۵. واله اصفهانی، محمدیوسف، خلد برین، ج۱، ص۸۴.
۳۶. واله اصفهانی، محمدیوسف، خلد برین، ج۱، ص۸۸.



دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «جوهری هروی»، شماره۵۲۳۷.    
مهدوی، سید مصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۹۲.    






جعبه ابزار