• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مجاز عرفی عام

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مجاز عرفی عام، استعمال لفظ در معنای غیر حقیقی، به علاقه معهود نزد عرف عام می‌باشد. و در اصول فقه کاربرد دارد.


مجاز عرفی عام، عبارت است از استعمال لفظ در غیر موضوع له، به جهت مناسبت و علاقه‌ای که در عرف عام شناخته شده است، مانند:استعمال لفظ «دابه» (به معنای جاندار و جنبنده) در انسان نادان و کودن.
[۱] زحیلی، وهبه، اصول الفقه الاسلامی، ج۱، ص۲۹۴.


۱. ↑ زحیلی، وهبه، اصول الفقه الاسلامی، ج۱، ص۲۹۴.


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۹۴، برگرفته از مقاله «مجاز عرفی عام».    

رده‌های این صفحه : مجاز عرفی‌
جعبه ابزار