مباح (اصول)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مباح یعنی شیء فاقد
رجحان در ترک یا انجام می‌باشد.
مباح، از اقسام
حکم شرعی بوده، و در
لغت ، به معنای اذن داده شده، و در اصطلاح، به فعلی گفته می‌شود که
شارع مکلف را در انجام یا ترک آن مخیر نموده است، مانند:نوشیدن
آب و خوردن
غذا ، (به عنوان اولی آن‌ها)، و یا فعلی است که مدح و ذم به آن تعلق نگرفته است.
در وجود
مباح اختلاف است؛ بیشتر
علما به وجود
مباح معتقد هستند، اما عده‌ای هم چون «کعبی» و پیروانش، ادعا کرده‌اند که
مباح وجود ندارد، زیرا فعل
مباح باعث ترک
حرام می‌شود و ترک
حرام ،
واجب است، و از آن جایی که
مقدمه واجب نیز واجب است، پس فعل
مباح، در حقیقت واجب است.
این اشکال «کعبی»، به «شبهه کعبی» در نفی
مباح معروف گردیده است.
فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «
مباح».
