• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مأمور به موقت

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مأمورٌبه موقت به معنای مأمورٌ به مشروط به انجام در زمان خاص می‌باشد.



مأمورٌبه موقت، فعلی است که از سوی شارع برای انجام آن، وقتی خاص تعیین شده است. در این نوع از مأمورٌبه ، در حقیقت شارع دو خواسته دارد:
۱. ایجاد مأمورٌبه در خارج؛
۲. ایجاد آن در زمان خاص، و با فقدان هر یک از این دو، خواسته مولا بر آورده نشده و امر به آن ساقط نمی‌گردد، مانند: نماز و روزه که انجام دادن آن‌ها در وقتی خاص مطلوب شارع است.


واجب موقت .


۱. المحکم فی اصول الفقه، حکیم، محمد سعید، ج۱، ص۳۹۳.    
۲. اصول الفقه، مظفر، محمد رضا، ج۱، ص۹۷.    



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۷۸، برگرفته از مقاله «مأمورٌبه موقت».    

رده‌های این صفحه : مأمور به‌




جعبه ابزار