• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

هدم (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




هَدْم‌ (به فتح هاء و سکون دال) از واژگان قرآن کریم به معنای شکستن و خراب کردن است.



هَدْم‌ به معنای شکستن و خراب کردن است.


این لفظ بیشتر از یکبار در قرآن مجید نیامده است:
(وَ لَوْ لا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ‌ لَهُدِّمَتْ‌ صَوامِعُ وَ بِیَعٌ وَ صَلَواتٌ وَ مَساجِدُ یُذْکَرُ فِیهَا اسْمُ اللَّهِ) «اگر نه این بود که خدا بعضی از مردم را به بعضی دفع می‌کند، هر آینه صومعه‌ها و کلیساها و معابد یهود و مساجد منهدم و خراب می‌شدند.» این آیه در «بیع» بررسی شده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۱۴۲.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۳۵.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۱۸۵.    
۴. حج/سوره۲۲، آیه۴۰.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «هدم»، ج۷، ص۱۴۲.    






جعبه ابزار