• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قیل (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





قَیْل (به فتح قاف) و قَیْلُولَة (به فتح قاف و سکون یاء) از واژگان قرآن کریم به معنای خوابیدن در وسط روز است.



قَیْل و قَیْلُولَة به معنای خوابیدن در وسط روز است: «قال قیلا و قیلولة: نام فی القائلة‌ ای نصف النّهار.» طبرسی استراحت نیمروز نقل کرده خواه در ضمن خواب باشد یا نه‌.


(وَ کَمْ مِنْ قَرْیَةٍ اَهْلَکْناها فَجاءَها بَاْسُنا بَیاتاً اَوْ هُمْ‌ قائِلُونَ‌) «ای بسا شهری که هلاک کردیم عذاب ما بر آنها وقت شب یا موقع خواب نیمروز رسید.» مراد وقت استراحت در روز است.
(اَصْحابُ الْجَنَّةِ یَوْمَئِذٍ خَیْرٌ مُسْتَقَرًّا وَ اَحْسَنُ‌ مَقِیلًا) «اهل بهشت در آن روز بهتراند از حیث اقامتگاه و استراحتگاه.» «مَقیل» اسم مکان به معنای موضع استراحت است. طبرسی از اظهری نقل کرده قیلوله نزد عرب استراحت نیمروز است هر چند خواب در آن نباشد.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۶۹.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۶۹۰.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۴۵۹.    
۴. فیومی، احمد، المصباح المنیر، ج۱، ص۲۶۹.    
۵. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیرالقرآن، ج۷، ص۲۹۲.    
۶. اعراف/سوره۷، آیه۴.    
۷. فرقان/سوره۲۵، آیه۲۴.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیرالقرآن، ج۷، ص۲۹۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «قیل»، ج۶، ص۶۹.    






جعبه ابزار