|
| ||||||||||||||||||||||
قیس بن ذریح کنانی، از شاعران عصر اموی، ساکن مدینه و عاشق و دلباخته لبنی بنت معمر بود. او سرانجام به سال ۶۸ قمری درگذشت. قیس بن ذریح بن حباب کنانی، یکی از شاعران شیدا و دلباخته است که به سبب عشقش به لبنی، دختر معمر بن حباب، شهرت یافت. او سرانجام با وی ازدواج کرد و پس از مدتی او را به تحریک مادرش طلاق داد. لبنی سپس با مرد دیگری ازدواج کرد، اما قیس نتوانست دوری او را تحمل کند، لذا همسر لبنی او را طلاق داد و وی نزد قیس برگشت. قیس بن ذریح، از شاعران عصر اموی، ساکن مدینه بود. قیس از طبقه اول شاعران بود و در غزل و توصیف زیبایی زنان و شور و اشتیاق به محبوب شعر می‌سرود. عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۲۲۶. |
||||||||||||||||||||||
