قنوط (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قُنوط (به ضم قاف و نون) و
قَنوط (به فتح قاف) از
واژگان قرآن کریم به معنای به معنای
یاس از
خیر است.
قُنوط و
قَنوط به معنای یاس از خیر است. «قنط قنوطا: یئس» فعل آن از باب نصر ینصر، علم یعلم، کرم یکرم آید.
(وَ هُوَ الَّذِی یُنَزِّلُ الْغَیْثَ مِنْ بَعْدِ ما قَنَطُوا) «او کسی است که
باران مفید را پس از مایوس شدن مردم نازل می‌کند.»
(فَلا تَکُنْ مِنَ الْقانِطِینَ) (از مایوسان مباش! )
(وَ اِنْ مَسَّهُ الشَّرُّ فَیَؤُسٌ قَنُوطٌ) (و هر گاه
شر و بدی به او رسد، بسیار مایوس و نومید می‌گردد!)
«قَنُوط » به فتح اول به معنای قانط است و ظاهرا «یَؤُس» و «قَنُوط» هر دو به یک معنی است و شاید فرق با متعلّق باشد.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «قنط»، ج۶، ص۴۲.
