قضیه معدوله مهمله

قضیه معدوله مهمله، به‌معنای قضیه معدوله مشتمل بر حکم متعلق به افراد موضوع، بدون تعیین کمّیّت آن است.

هرگاه حرف سلب جزئی از موضوع یا محصول و یا هر دو گردد و کمّیّت افراد موضوع، با سور کلّی و یا جزئی بیان نشده باشد قضیه معدوله مهمله نامیده می‌شود.

این قضیه با توجه به کیفیت نسبت دو گونه است:
۱. معدوله مهمله موجبه، مانند: "انسان نادان است"؛
۲. معدوله مهمله سالبه، مانند: "انسان نادان نیست".

در تنظیم این مقاله از منبع ذیل استفاده شده است:

• خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس.

۱.	↑ خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۱۰۷.