• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قضیه شرطیه مخصوصه سالبه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



قضیه شرطیه مخصوصه سالبه، به‌معنای قضیه شرطیه شخصیه دالّ بر سلب اتصال یا انفصال بین مقدّم و تالی است.



در قضیه شرطیه، اگر زمان محدود و معیّنی که قابل انطباق بر بیش از یک زمان نیست، ظرف حکم قرار داده شود، "قضیه شرطیه شخصیه" خواهد بود که به آن، "قضیه شرطیه مخصوصه" هم گفته می‌شود.


قضیه شرطیه شخصیه (مخصوصه)، از نظر کیفیت به "قضیه شرطیه مخصوصه سالبه" و "قضیه شرطیه مخصوصه موجبه" تقسیم می‌شود.

۲.۱ - قسم اول

"قضیه شرطیه مخصوصه سالبه" قضیه‌ای است که حکم، به سلب اتصال دو نسبت (در متصله) و یا سلب انفصال دو نسبت (در منفصله) تعلق بگیرد. مثل: "چنین نیست که اگر زید درس نخوانده باشد در امتحان قبول می‌شود" و "چنین نیست که در این ساعت آفتاب، یا در حال انجلا و یا در کسوف است".

۲.۲ - قسم دوم

قضیه شرطیه مخصوصه موجبه قضیه‌ای است که حکم، به ثبوت اتصال دو نسبت (در متصله) و یا انفصال دو نسبت (در منفصله) تعلق بگیرد. مثل: "در این ساعت اگر مهمان‌ها بیایند پذیرائی می‌شوند" و "در این ساعت آفتاب، یا در حال انجلا و یا در حال کسوف است".


در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است:

خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس.    
مشکوةالدینی، عبدالمحسن، منطق نوین مشتمل بر اللمعات المشرقیه فی الفنون المنطقیه.    


۱. خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۸۵-۸۶.    
۲. مشکوةالدینی، عبدالمحسن، منطق نوین مشتمل بر اللمعات المشرقیه فی الفنون المنطقیه، ص۲۹۳-۲۹۵.    



پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «قضیه شرطیه مخصوصه سالبه»، تاریخ بازیابی۱۳۹۶/۳/۲۰.    



جعبه ابزار