قذف (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قذف: (وَ یَقْذِفُونَ بِالْغَیْبِ) «قذف» (بر وزن حذف) در لغت به معنای پرتاب کردن تیر یا چیزی به سوی یک نقطه دور دست است،
ولی در این گونه موارد - مانند کلمه رمی - کنایه از متهم ساختن کسی به یک اتهام ناموسی است و به تعبیر دیگر عبارت از فحش و دشنامی است که به این امور مربوط می‌شود. هر گاه
قذف با لفظ صریح انجام گیرد، به هر
زبان و به هر شکل بوده باشد، حدّ آن، هشتاد تازیانه است و اگر صراحت نداشته باشد مشمول حکم تعزیر است (منظور از
تعزیر، مجازات گناهانی است که حدّ معینی در
شرع برای آن نیامده، بلکه به اختیار حاکم گذارده شده که
با توجّه به خصوصیّات مجرم، کیفیت جرم و شرایط دیگر روی مقدار آن در محدوده خاصی تصمیم می‌گیرد).
ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط
با قذف:
(الزَّانِی لَا یَنکِحُ الَّا زَانِیَةً اَوْ مُشْرِکَةً وَ الزَّانِیَةُ لَا یَنکِحُهَا اِلَّا زَانٍ اَوْ مُشْرِکٌ وَ حُرِّمَ ذَلِکَ عَلَی الْمُؤْمِنِینَ) (مرد زناکار جز
با زن زناکار یا
مشرک ازدواج نمی‌کند و زن زناکار را، جز مرد زناکار یا مشرک، به ازدواج خود در نمی‌آورد و این کار بر
مؤمنان حرام شده است.)
(وَ قَدْ کَفَرُوا بِهِ مِن قَبْلُ وَ یَقْذِفُونَ بِالْغَیْبِ مِن مَّکَانٍ بَعِیدٍ) (در حالی که پیش از این که در نهایت آزادی بودند به آن
کافر شدند و بدون آگاهی و دورا دور، نسبت‌های ناروا می‌دادند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: مراد از جمله
(وَ یَقْذِفُونَ بِالْغَیْبِ مِنْ مَکانٍ بَعِیدٍ) این است که از
عالم دنیا در باره
عالم آخرت نسبت‌های نسنجیده می‌دهند،
با اینکه به غیر از پندار و مظنه دلیلی ندارند و
با اینکه اصلا آخرت غایب از حواس این‌هاست و
با این حال چگونه می‌گویند بعثی و بهشتی و دوزخی نیست؟ بعضی از مفسرین گفته‌اند: مراد از این جمله این است که به
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نسبت ناروا می‌دهند و او را
ساحر و دروغگو و مفتری و شاعر می‌خوانند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «قذف»، ص۴۳۵.
