قاعده کُلُّ مَوضعٍ تُقبَلُ فیه شهادةُ النساءِ مُنفَرِدات، لاتُقبَل بأقل مِن اربع
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قاعدۀ کُلُّ مَوضعٍ تُقبَلُ فیه شهادةُ النساء مُنفَرِدات، لاتُقبَل باقل مِن اربع از
قواعد فقهی به معنای اینکه در موارد پذیرش
شهادت زنان به تنهایی، شهادت کمتر از چهار نفر پذیرفته نیست.
به آن در باب
شهادات استناد کرده‌اند.
زنان مسائل ویژه‌ای دارند که به‌طور معمول اطلاع مردان بر آنها دشوار است، مانند
بکارت و
حیض.
در این‌گونه مسائل شهادت زنان به تنهایی (و بدون انضمام مردان) پذیرفته است. در این‌گونه موارد بنابر
قول مشهور،
شهادت کمتر از چهار زن پذیرفته نیست، مگر آنچه استثنا شده است. قول مقابل مشهور، پذیرش شهادت دو
زن، بلکه حتی یک زن امین است.
دو مورد از قاعده استثنا شده است.
یکی، شهادت زن در وصیت به مال که شهادت یک زن به تنهایی نسبت به یک چهارم مال وصیت شده و شهادت دو زن نسبت به دو چهارم و سه زن نسبت به سه چهارم و چهار زن نسبت به
تمامی مال وصیت شده برای موصی له پذیرفته است.
و دوم، شهادت زن در زنده به دنیا آمدن
نوزاد، که در پی شهادت یک زن، یک چهارم ارثی که اگر زنده می‌ماند به او تعلق می‌گرفت، از آنِ او خواهد بود که به ورثه‌اش داده می‌شود و با شهادت دو زن، دو چهارم و با شهادت سه زن، سه چهارم و با شهادت چهار زن
تمامی آن از آنِ
نوزاد خواهد بود و به ورثه‌اش می‌رسد.
مستند قاعده،
روایات و آیاتی است که شهادت دو زن را معادل یک
مرد دانسته است.
•
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهم‌السلام)، ج۶، ص۳۴۸.
