• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

متجری به

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



متجرّی به، فعل صادر شده از متجرّی به قصد مخالفت با تکالیف مولا می‌باشد. و در اصول فقه کاربرد دارد.



متجری به، به معنای فعلی است که شخص متجری ، به قصد مخالفت با اوامر و نواهی مولا در خارج انجام داده و یا ترک می‌کند؛ برای مثال، شخصی که یقین دارد ظرف مقابل او محتوی خمر و حکم آن حرمت است، اما آن را می‌نوشد و سپس درمی‌یابد که آن ظرف، محتوی آب بوده است، به این نوشیدن که در خارج به عنوان نوشیدن خمر از او سر زده فعل متجرّی به می‌گویند.


درباره متجری به، از دو جهت بحث می‌شود:
۱. از جهت قبح آن، که آیا این فعل قبیح است یا خیر؛ اصولیون معتقدند چون این عمل متجری به، برای مثال، نوشیدن آب در واقع مباح بوده ملاکی بر قبح آن وجود ندارد، از این رو قبیح نیست.
۲. از جهت حرام بودن آن؛ اصولیون معتقدند دلیلی بر حرمت آن برای مثال، نوشیدن آب وجود ندارد، هر چند فاعل فعل، به خاطر سرشت بدش، مستحق سرزنش است.
[۶] شیرازی، محمد، الوصول الی کفایة الاصول، ج۳، ص۲۹۴.



۱. جزایری، محمدجعفر، منتهی الدرایة فی توضیح الکفایة، ج۴، ص۴۵.    
۲. مکارم شیرازی، ناصر، انوار الاصول، ج۲، ص۲۴۱-۲۴۰.    
۳. خمینی، مصطفی، تحریرات فی الاصول، ج۶، ص۶۶.    
۴. آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۲۵۹.    
۵. حیدری، علی نقی، اصول الاستنباط، ص۱۸۱.    
۶. شیرازی، محمد، الوصول الی کفایة الاصول، ج۳، ص۲۹۴.
۷. طباطبایی قمی، تقی، آراؤنا فی اصول الفقه، ج۱، ص۱۷۴.    
۸. خمینی، روح الله، تهذیب الاصول، ج۲، ص۱۱.    
۹. خمینی، روح الله، انوار الهدایة فی التعلیقة علی الکفایة، ج۱، ص۴۸.    
۱۰. حکیم، محمد سعید، المحکم فی اصول الفقه، ج۳، ص۳۲.    
۱۱. سبحانی تبریزی، جعفر، المحصول فی علم الاصول، ج۳، ص۳۳.    
۱۲. نائینی، محمد حسین، فوائد الاصول، ج۲، ص۴۱.    
۱۳. خویی، ابوالقاسم، مصباح الاصول، ج۲، ص۲۲.    



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۸۷، برگرفته از مقاله «متجرّی به».    



جعبه ابزار