• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فضایل نجف

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



در منابع شیعه، روایات فراوانى درباره فضیلت و قداست سرزمین نجف آمده است، به همین جهت هر مؤمنى آرزوى زیارت این سرزمین و زندگى و دفن شدن در آن را دارد؛ زیرا بنا به گفته روایات، هر کس در این سرزمین مدفون شود، از عذاب قبر در امان است.



از شرافت این سرزمین مقدس آن است که حضرت ابراهیم (علیه‌السّلام) مدتی در آن سکونت نمود و آن زمین را از صاحبانش خرید، زیرا تمایل داشت حشر ارواح مدفونین در این سرزمین در زمین ملکی او باشد. حضرت علی (علیه‌السّلام) اراضی مابین خورنق از حیره تا کوفه را از صاحبان آنها خریداری نمود و برای این معامله هم شاهد گرفت. عده ای به آن حضرت عرض کردند: این سرزمین ها قابل استفاده برای زراعت نخواهد بود، فرمود: از رسول اکرم شنیدم که از کوفان (مجاورت کوفه، نجف) هفتاد هزار نفر بی حساب وارد بهشت می شوند و من علاقه داشتم اینها از زمین ملکی من محشور شوند. هم چنین آن حضرت به پشت کوفه (نجف) نظر افکند و این گونه به آن سرزمین خطاب کرد: دیدار تو خیلی خوش آیند است و از خداوند خواست تا آرامگاه‌اش را در نجف قرار دهد.
از دیگر فضیلت‌های نجف آن است که پیکر حضرت آدم و نوح پس از رحلت بدان جا نقل مکان یافته و هود و صالح در این دیار دفن شده اند. از خواص خاک نجف هم این است که مدفون آن از مواخذه دو فرشته در شب اول قبر (نکیر و منکر) در امان است.
از مضمون این احادیث برمی آید که در محل کنونی نجف مکانی رفیع وجود دارد، زیرا نخستین بقعه‌ای که در آن خداوند را پرستش می نمودند این جا بود و خداوند در این وادی فرشتگان را امر فرمود که آدم را سجده کنند. نیز نقل کرده اند: هیچ مؤمنی در شرق و غرب عالم نمی‌میرد مگر آن که خداوند روحش را به سوی وادی السلام نجف محشور می‌کند. همچنین روایت شده است که نجف قطعه‌ای از کوهی است که در آن حضرت موسی (علیه‌السّلام) با خداوند تکلّم نمود، حضرت عیسی (علیه‌السّلام) به مقام قداست رسید، ابراهیم (علیه‌السّلام)، خلیل خداوند گردید و حضرت محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌اله‌وسلّم) حبیب خدا شد. این جا مسکن و مأوای پیامبران بوده است. در ادامه بعضی از این روایات آورده می‌شود:


از امام امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) نقل است: «اول مکانی که در آن خدا را عبادت کرده‌اند ظهر الکوفه (نجف) است؛ زیرا در آن جا ملائکه به فرمان خداوند آدم را سجده کردند.»


گویند حضرت ابراهیم (علیه‌السّلام) در این شهر ساکن شد و با اقامت او برکت و رحمت بر این سرزمین نازل گردید.


از امام صادق (علیه‌السّلام) نقل شده است: «هفتاد هزار نفر از این سرزمین بدون حساب محشور می‌شوند.» امام علی (علیه‌السّلام) نیز این حدیث را به نقل از پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌اله‌وسلّم) روایت كرده است.


از امام صادق (علیه‌السّلام) نقل شده است: «امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) نجف را مقدس و حرم اعلام کرد همان گونه که حضرت ابراهیم بیت اللَّه الحرام و پیامبر مدینه را حرم قرار داد.»
[۸] آل محبوبه، جعفر بن باقر، ماضی النجف و حاضرها، ج۱، ص۱۴.



از امام صادق (علیه‌السّلام) نقل شده است: «ما شما را به ظهر الکوفه (نجف) سفارش می‌کنیم. در آن جا قبری است که هر بیماری به آن جا رود خداوند او را شفا می‌دهد.»


از امام صادق (علیه‌السّلام) روایت است: «بخش وادی السلام نجف، باغی از باغ‌های بهشت است.»


از امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) نقل است: «اگر پرده از روی شما بردارند، ارواح مؤمنین را می‌بینید که در این صحرا (صحرای نجف) دسته دسته هستند و به زیارت یکدیگر رفته و با هم سخن می‌گویند. روح هر مؤمنی در این جا و روح هر کافری در برهوت است.»


نقل نموده اند: چون حضرت مهدی (عجّل‌اللّه‌تعالی‌فرجه‌الشریف) ظهور کرده و وارد کوفه شود، مردم خطاب به آن حضرت عرض می‌نمایند: ثواب نماز پشت سر شما با خواندن نماز به امامت رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌اله‌وسلّم) مساوی است و این مسجد گنجایش جمعیت ما را ندارد، لذا حضرت در نجف مسجدی وسیع احداث می کند که دارای درهای متعددی بوده و گنجایش نمازگزاران زیادی را داشته باشد. آن گاه امام فرمان می دهند: از پشت مرقد امام حسین (علیه‌السّلام) نهری منشعب سازند که در نجف جاری گردد و چون آن حضرت ظهور کند، سربازانش در کوفه، محل حکومتش مسجد کوفه، بیت المال و مسجد سهله، و خانواده آن حضرت در نجف اقامت خواهند داشت.
[۱۲] آل محبوبه، جعفر بن باقر، ماضی النجف و حاضرها، ج۱، ص ۱۲-۱۱
[۱۳] تاریخ نجف اشرف وحیره، ص ۱۷۱ - ۱۷۰.



۱. مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۱۰۰، ص۲۳۱.    
۲. مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج ۱۰۰، ص۲۳۴.    
۳. مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج ۱۰۰، ص۲۳۳.    
۴. مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج ۱۰۰، ص۲۳۲.    
۵. مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۱۰۰، ص۲۳۲.    
۶. مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۱۰۰، ص۲۲۶.    
۷. مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۱۰۰، ص۲۲۷.    
۸. آل محبوبه، جعفر بن باقر، ماضی النجف و حاضرها، ج۱، ص۱۴.
۹. مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۱۰۰، ص۲۳۴.    
۱۰. مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۱۰۰، ص۲۳۵.    
۱۱. مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۳۰.    
۱۲. آل محبوبه، جعفر بن باقر، ماضی النجف و حاضرها، ج۱، ص ۱۲-۱۱
۱۳. تاریخ نجف اشرف وحیره، ص ۱۷۱ - ۱۷۰.



پایگاه اطلاع رسانی حوزه، برگرفته از مقاله «نجف شهر با شرافت».    



جعبه ابزار