فَتَنْتُم (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فَتَنْتُم: (وَ لكِنَّكُمْ فَتَنْتُمْ أَنْفُسَكُمْ) «فَتَنْتُم» از مادّه «
فتنه» به معانى مختلفى آمده است: آزمايش و امتحان، فريب دادن، بلا و عذاب،
ضلالت و گمراهى و
شرک و
بت‌پرستی،
و در
سوره «حدید» بيشتر با دو معناى آخر، يعنى گمراهى و شرک مناسب است.
(يُنَادُونَهُمْ أَلَمْ نَكُن مَّعَكُمْ قَالُوا بَلَى وَلَكِنَّكُمْ فَتَنتُمْ أَنفُسَكُمْ وَتَرَبَّصْتُمْ وَارْتَبْتُمْ وَغَرَّتْكُمُ الْأَمَانِيُّ حَتَّى جَاء أَمْرُ اللَّهِ وَغَرَّكُم بِاللَّهِ الْغَرُورُ) (آنها
بهشتیان را صدا مى‌زنند: مگر ما با شما نبوديم؟! مى گويند: آرى، ولى شما خود را به گمراهى افكنديد و انتظار نابودى حق را كشيديد، و در همه چيز
شک و ترديد داشتيد، و آرزوهاى دور و دراز شما را فريب داد تا فرمان خدا فرا رسيد، و
شیطان فريبكار شما را در برابر فرمان خداوند فريب داد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: «
وَ لكِنَّكُمْ فَتَنْتُمْ» و ليكن شما در امتحان به هلاكت افكنديد انفسكم خود را.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «فَتَنْتُم»، ص۴۱۴.
