• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

غٰاوینَ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





غٰاوینَ:(فَأَغْوَيْناكُمْ إِنّا كُنّا غاوينَ)
«غٰاوینَ» از مادّه غَوَى (به فتح غین و واو) به معنای رفتن به راه هلاكت است.
در آیه مورد بحث و ديگر آيات قرآن مجید اشاراتى پرمعنى به مخاصمه رهبران و پيروان گمراه در روز قیامت يا در جهنم شده است. اين هشدارى است آموزنده به همه كسانى كه عقل و دین خود را در اختيار رهبران گمراه مى‌گذارند. در آن روز گرچه هركدام سعی مى‌كند از ديگرى برائت جويد و حتى گناه خود را به گردن او بيندازد، ولى با اين حال هيچ‌كدام قادر به اثبات بى‌گناهى خويش نيست. در قرآن مى‌بينيم كه پيشوايان اغواگر به تابعين خود صريحا مى‌گويند: عامل نفوذ ما در شما همان روح طغيان‌گرى شما بود. اين طغيان‌گرى زمينه‌هاى تأثّرپذيرى شما را در برابر اغواگرى ما فراهم ساخت و ما توانستيم انحرافاتى را كه داشتيم از اين طريق به شما منتقل كنيم.



به موردی از کاربرد «غٰاوینَ» در قرآن، اشاره می‌شود:

۱.۱ - غٰاوینَ (آیه ۳۲ سوره صافات)

(فَأَغْوَيْناكُمْ إِنّا كُنّا غاوينَ) «ما شما را گمراه كرديم، زيرا خود گمراه بوديم.»

۱.۲ - غٰاوینَ در المیزان و مجمع‌البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرمایند: (فَأَغْوَيْناكُمْ إِنّا كُنّا غاوينَ) اين سخن از آن‌جا كه متفرع بر ثبوت عذاب و آخرين سبب هلاکت آنان است، حرف فا بر سرش آورد تا بفهماند طغیان، نخست گمراهى مى‌آورد و سپس آتش دوزخ را، هم چنان كه در آيه‌ (إِنَّ عِبادي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطانٌ إِلّا مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْغاوينَ وَ إِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوْعِدُهُمْ أَجْمَعينَ) كه خطاب خداى تعالى به ابلیس است، اثر پيروى ابليس، اول گمراهى آورده، و سپس جهنم را. پس گويا فرموده پس از آن‌كه متصف به طغيان شديد، گمراهى گريبانتان را بگرفت، و هر چند اين گمراهى به دست ما گريبان شما را گرفت، و ليكن ما شما را مجبور به آن نكرديم، بلكه خود شما ما را پيروى كرديد و در اثر اتصالتان به ما گمراهى ما هم به شما سرايت كرد، و اين طغيان طبيعى است كه گمراه جز گمراهى از او ترشح نمى‌كند و اين مثلى است معروف كه از كوزه همان برون تراود كه در اوست. و كوتاه سخن اين‌كه شما مجبور نبوديد، و اختيار از شما سلب نشده بود، بلكه از همان اولين قدمى كه به سوى هلاکت برداشتيد، تا به آخر كه در هلاكت افتاديد، همه جا اختيار داشتيد.

۱. صافات/سوره۳۷، آیه۳۲.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۶۲۰.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۱، ص۳۲۱.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۹، ص۴۲.    
۵. صافات/سوره۳۷، آیه۳۲.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۴۷.    
۷. حجر/سوره۱۵، آیه۴۳.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۲۰۲.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۷، ص۱۳۴.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۴۷۴-۴۷۵.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۶۹۰.    



شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «غاوین»، ج۳، ص ۳۷۸.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره صافات | لغات قرآن




جعبه ابزار