غریم (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
غَريم (به فتح غین) از
واژگان قرآن کریم به معنای داين و مديون هر دو می‌باشد.
غارِم (به کسر راء) به معنای
قرض‌دار و مديون است.
غَرام (به فتح غین) به معناى ثابت و لازم می‌باشد.
مشتقات
غَريم که
در آیات قرآن آمده عبارتند از:
الْغارِمِينَ (به کسر راء) به معنای قرض‌دارانند،
غَراماً(به فتح غین) به معنای ثابت و لازم است.
غَريم به معنای
داین و
مدیون هر دو اطلاق می‌شود، چون هر يک
در دادن و گرفتن ملازم هم‌ديگراند.
بعضى
در وجه تسميه گفته‌اند: داين ملازم مديون است، كه حق خويش را بگيرد و دين، ملازم مديون است.
غارِم به معنى
قرض‌دار و مديون می‌باشد.
غَرام به معنى ثابت و لازم است.
به مواردی از
غَريم که
در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(إِنَّمَا الصَّدَقاتُ لِلْفُقَراءِ وَ الْمَساكِينِ ... وَ الْغارِمِينَ وَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ...) (صدقات (
زکات) مخصوص نيازمندان و مستمندان ... و اداى
دین بدهكاران، و
در راه تقويت
آیین خدا، و واماندگان
در سفر است)
مراد از غارمين قرض‌دارانند.
(وَ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا اصْرِفْ عَنَّا عَذابَ جَهَنَّمَ إِنَّ عَذابَها كانَ غَراماً) «آنان‌كه گويند: خدايا
عذابجهنّم را از ما كنار كن كه عذاب آن لازم و پيوسته است»
در مجمع فرموده: غرام، اشدّ عذاب است و آن عذاب لازم و شديد می‌باشد. گويند:
«فلان مغرم بالنساء» يعنى فلانى به زنان ملازم است و به مفارقت آن‌ها
صبر ندارد.
این آیه نظير:
(وَ لَهُمْ عَذابٌ مُقِيمٌ) (و براى آن‌ها مجازاتى پايدار است.)
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «غریم»، ج۵، ص۹۵-۹۶.
