غد (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
غَد (به فتح غین) از
واژگان قرآن کریم به معنای فردای حقیقی یا مطلق فردا یعنی زمان آینده است.
مشتقات
غَد که در
آیات قرآن آمده عبارتند از:
غَداً (به فتح غین) به معنای فردا،
لِغَدٍ (به کسر لام و فتح غین) به معنای فردايش
غَدَوْتَ (به فتح غین و دال) به معنای آمدن در بامداد است.
غَد به معنای فردای حقیقی یا مطلق فردا یعنی زمان آینده است.
به مواردی از
غَد که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(أَرْسِلْهُ مَعَنا غَداً يَرْتَعْ وَ يَلْعَبْ) (فردا او را با ما به خارج شهر بفرست، تا غذاى كافى بخورد و تفريح كند)
غد در این آیه منظور فرداى حقيقى می‌باشد.
(وَ ما تَدْرِي نَفْسٌ ما ذا تَكْسِبُ غَداً) (و هيچ كس نمى‌داند فردا چه به دست مى‌آورد.)
در این آیه منظور مطلق فردا، كه زمان آينده است
(سَيَعْلَمُونَ غَداً مَنِ الْكَذَّابُ الْأَشِرُ) (ولى فردا مى‌فهمند چه كسى دروغگوى هوسباز است.)
در این آیه منظور مطلق فردا، كه زمان آينده است
(وَ لْتَنْظُرْ نَفْسٌ ما قَدَّمَتْ لِغَدٍ) (و هركس بايد بنگرد تابراى فردايش چه چيز از پيش فرستاده.)
(وَ إِذْ غَدَوْتَ مِنْ أَهْلِكَ تُبَوِّئُ الْمُؤْمِنِينَ مَقاعِدَ لِلْقِتالِ) «و چون بامداد از
اهل خويش آمدى تا براى
مؤمنان مواضع قتال آماده كنى.»
(وَ غَدَوْا عَلى حَرْدٍ قادِرِينَ) «
بامداد خارج شدند حال آنكه فقط به منع مستمند قادر بودند.» «و چيزى از باغشان نمانده بود.»
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «غد»، ج۵، ص۹۰-۹۱.
