• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عکرمة بن عبدالله (رویداد‌های‌تاریخ‌اسلام‌ترمانینی)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



عکرمة بن عبدالله (رویداد‌های‌تاریخ‌اسلام‌ترمانینی)
اطلاعات فردی
نام کامل عکرمة بن عبدالله مدنی
زادروز/زادگاه مغرب
محل زندگی مدینه
خویشاوندان‌سرشناس غلام عبدالله بن عباس
تاریخ و مکان درگذشت/شهادت سال ۱۰۵ قمری در مدینه
مدفن مدینه
اطلاعات دینی
نقش‌های‌برجستهاز تابعین و مروج عقاید خوارج صفریه
عکرمة بن عبدالله مدنی، بنده عبدالله بن عباس و از تابعین بود که به تاریخ جنگ‌های پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) آگاهی کامل داشت. او سرانجام به سال ۱۰۵ قمری در مدینه درگذشت.



عکرمة بن عبدالله مدنی، اصالتاً اهل مغرب بوده است. نخست بنده حصین بن حرّ عنبری‌ بود و حصین او را عکرمه نام گذاشت. بعداً وی را به عبدالله بن عباس ـ در زمانی که از سوی علی بن ابیطالب والی بصره شد ـ بخشید.


ابن عباس در آموختن قرآن و احکام به عکرمه، کوشش فراوان کرد و عکرمه به خوبی آنها را فرا گرفت. وی به مناطق زیادی از جمله: مصر، عراق، خراسان و اصفهان سفر کرد. وقتی مولایش، عبدالله بن عباس درگذشت، او هنوز برده بود، اما علی بن عبدالله بن عباس، عکرمه را آزاد کرد.


او از تابعین سرشناس و آگاه‌ترین مردم به تاریخ جنگ‌های پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) بود. عکرمه از عده زیادی حدیث نقل نمود و افراد زیادی نیز از او حدیث نقل کردند.


او یکی از اساطین علمی به شمار می‌رفت که به سوی «نجد حروری» روانه شد و شش ماه نزد او اقامت گزید و پس از آن بود که آرای وی سخن می‌گفت. عکرمه بعدها رهسپار ناحیه مغرب شد و مردم آن‌جا، آرای خوارج صفریه را از وی فرا گرفتند؛ آرایی که خواستار مساوات و برابری میان مسلمانان از لحاظ حقوق و تکالیف بود.


آن‌گاه، عکرمه به مدینه برگشت و در آن‌جا حاکم شهر، وی را فرا خواند، اما عکرمه پنهان شد و هم‌چنان در مخفیگاه بود تا درگذشت. روزی که او در مدینه مرد، کُثیّر عزّه نیز وفات کرد و جنازه هر دو را تشییع کردند. مردم در مرگ آن‌دو گفتند: فقیه‌ترین و شاعرترین مردم درگذشتند.
[۵] ابونعیم اصفهانی، احمد بن عبداللّه، حلیة الاولیاء، ج۳، ص۳۲۶.



۱. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۲۴۴.    
۲. ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة والنهایة، ج۸، ص۳۲۷.    
۳. ابن عماد، عبدالحی بن احمد، شذرات الذهب فی اخبار من ذهب، ج۱، ص۱۳۰.    
۴. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۶۵.    
۵. ابونعیم اصفهانی، احمد بن عبداللّه، حلیة الاولیاء، ج۳، ص۳۲۶.
۶. یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۴، ص۱۶۲۸.    
۷. ابن سعد بغدادی، محمد بن سعد، طبقات الکبری، ج۵، ص۲۱۹.    



عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۲۹۰.





جعبه ابزار