• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عِمران (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





عِمران: (وَ آلَ عِمْرانَ عَلَی الْعالَمینَ)
عِمران: در این آیه، «عمران» همان پدر «مریم» است، نه پدر «موسی»، زیرا هرکجا نام عمران برده شده، اشاره به پدر مریم می‌باشد. (آیات بعد که شرح حال مریم را بیان می‌کند، گواه این مطلب است.)
توضیح این که از تواریخ و اخبار اسلامی و گفته مفسران استفاده می‌شود که «حنه» و «اشیاع» دو خواهر بودند که اوّلی به همسری «عمران» که از شخصیت‌های برجسته بنی اسرائیل بود درآمد و دومی را «زکریا» پیامبر خدا به همسری انتخاب کرد.
همسر عمران (حنه) سال‌ها گذشت که فرزندی از او متولد نشد، روزی زیر درختی نشسته بود، پرنده‌ای را دید که به جوجه‌های خود غذا می‌دهد، مشاهده این محبت مادرانه، آتش عشق فرزند را در دل او شعله‌ور ساخت و از صمیم دل، از درگاه خدا تقاضای فرزندی کرد و چیزی نگذشت که این دعای خالصانه به هدف اجابت رسید.
حاصل سخن آن‌که از پاره‌ای از روایات استفاده می‌شود که «عمران» نیز پیامبر بود و به او وحی فرستاده می‌شد و باید توجه داشت که این عمران، غیر از عمران پدر موسی است و در میان آن‌ها ۱۸۰۰ سال فاصله بوده است.



به موردی از کاربرد عِمران در قرآن، اشاره می‌شود:


۱.۱ - عِمران (آیه ۳۳ سوره عمران)

(اِنَّ اللّهَ اصْطَفَی آدَمَ وَ نُوحًا وَ آلَ اِبْراهیمَ وَ آلَ عِمْرانَ عَلَی الْعَالَمینَ)
(خداوند، آدم و نوح و خاندان ابراهیم و خاندان عمران را بر جهانیان برتری داد.)


۱.۲ - عِمران در المیزان و مجمع‌ البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید:
آل عمران ظاهرا مراد از آن دودمان عمران پدر مریم باشد و کلمه مریم ابنة عمران در قرآن کریم مکرر آمده و اما عمران پدر موسی حتی در یک مورد هم ذکر نشده و اگر شده به طوری ذکر نشده که متعین در پدر موسی باشد و این خود مؤید همین احتمال است که مراد از وی عمران پدر مریم (علیهاالسّلام) باشد و بنابراین مراد از آل عمران عبارت می‌شود از مریم و عیسی (علیه‌السّلام) یا آن دو با همسر عمران و اما اینکه نصارا قبول ندارند که پدر مریم نامش عمران بوده، قبول نداشته باشند، چون قرآن تابع هواهای ایشان نیست.

۱. آل عمران/سوره۳، آیه۳۳.    
۲. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌، ط-دار الکتب الاسلامیه‌، ج۲، ص۵۲۰.    
۳. آل عمران/سوره۳، آیه۳۳.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۴.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۳، ص۲۶۲.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۳، ص۱۶۷.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۴۰-۴۲.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۲، ص۷۳۴-۷۳۵.    



• شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «عِمران»، ج۳، ص۲۴۴.


رده‌های این صفحه : لغات سوره آل عمران | لغات قرآن




جعبه ابزار