• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عُرُب – به ضم عین و راء (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: عُرُب – به ضم عین و راء (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: عرب - به ضم عین (مفردات‌قرآن).


عُرُب: (عُرُباً اَتْراباً)
[۱] واقعه/سوره۵۶، آیه۳۷.    

عُرُب: جمع «عروبة» (بر وزن ضرورة) به معنی زنی است که وضع حالش حکایت از محبّتش نسبت به همسر و مقام عفت و پاکیش می‌کند، زیرا «اعراب» (بر وزن اظهار) به همان معنی آشکار ساختن است. این واژه به معنی «فصیح و خوش‌سخن بودن» نیز می‌آید
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۵۵۷.    
[۳] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۱۱۷.    
و ممکن است هر دو معنی، در آیه جمع باشد.
آیه می‌گوید: «همسرانی که به همسرشان عشق می‌ورزند و خوش‌زبان و فصیح و هم‌سن‌ و سالند.» (عُرُباً اَتْراباً)
[۴] واقعه/سوره۵۶، آیه۳۷.    
[۵] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌، ط-دار الکتب الاسلامیه‌، ج۲۳، ص۲۲۴.    



به موردی از کاربرد عُرُب در قرآن، اشاره می‌شود:

۱.۱ - عُرُب (آیه ۳۷ سوره واقعه)

(عُرُباً اَتْراباً)
[۶] واقعه/سوره۵۶، آیه۳۷.    

(زنانی که تنها به همسرشان عشق می‌ورزند و خوش زبان و فصیح و هم‌سن و سالند.)
[۷] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۳۵.    


۱.۲ - عُرُب در المیزان و مجمع‌ البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید:
کلمه عرب جمع عروب است و عروب به معنای زنی است که به شوهرش عشق می‌ورزد و یا حداقل او را دوست بدارد و در برابرش ناز و کرشمه داشته باشد و کلمه اتراب جمع ترب -به کسره تاء و سکون راء- به معنای مثل است، می‌فرماید: ما زنان بهشتی را امثال یکدیگر کردیم و یا از نظر سن و سال، هم سن شوهرانشان کردیم.
[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۲۱۳.    
[۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۲۴.    

(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۵۴.    
[۱۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۳۰.    
)
۱. ↑ واقعه/سوره۵۶، آیه۳۷.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۵۵۷.    
۳. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۱۱۷.    
۴. ↑ واقعه/سوره۵۶، آیه۳۷.    
۵. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌، ط-دار الکتب الاسلامیه‌، ج۲۳، ص۲۲۴.    
۶. ↑ واقعه/سوره۵۶، آیه۳۷.    
۷. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۳۵.    
۸. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۲۱۳.    
۹. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۲۴.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۵۴.    
۱۱. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۳۰.    


• شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «عُرُب»، ج۳، ص۱۳۳.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره واقعه | لغات قرآن
جعبه ابزار