عود (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عود:(ثُمَّ يَعُودُونَ لِمَا قالُوا) مراد از
«عود» (
يعودون) يا تكرار «ظهار» است،
يا منظور بازگشت به سنت
جاهلیت در اين گونه امور است، و يا اين كه به معناى تدارک و جبران اين عمل مى‌باشد.
(وَ الَّذِينَ يُظَاهِرُونَ مِن نِّسَائِهِمْ ثُمَّ يَعُودُونَ لِمَا قَالُوا فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مِّن قَبْلِ أَن يَتَمَاسَّا ذَلِكُمْ تُوعَظُونَ بِهِ وَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ) (و كسانى كه نسبت به زنان خود «ظهار» مى‌كنند، سپس از گفته خود باز مى‌گردند، بايد پيش از آميزش جنسى با يكديگر، برده‌اى را آزاد كنند؛ اين چيزى است كه به آن اندرز داده مى‌شويد؛ و
خداوند به آنچه انجام مى‌دهيد آگاه است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: اين كلام در معناى شرط است، و به همين جهت حرف فاء بر سر جمله خبريه در آمده، چون در معناى جزاء است. و حاصل آن اين است: كسانى كه زنان خود را ظهار مى‌كنند و آن گاه اراده مى‌كنند به او برگردند، بايد يک برده آزاد كنند.
بعضى از
مفسرین گفته‌اند: مراد از برگشتن به آنچه گفته‌اند ندامت از ظهار است. و اين تفسير درستى نيست، زيرا ندامت از ظهار لازمه برگشت است، نه معناى تحت اللفظى برگشتن به آنچه گفته‌اند. بعضى ديگر گفته‌اند: مراد از برگشتن بدانچه گفته‌اند، برگشتن به همان صيغه ظهار است كه به زبان جارى كرده‌اند، و منظور اين است كه بخواهند دوباره آن را به زبان بياورند.
اين معنا هم درست نيست، براى اينكه لازمه‌اش اين است كه هميشه كفاره، مخصوص ظهار دوم باشد اما ظهار اول كفاره نداشته باشد، و
آیه شریفه چنين چيزى را نمى‌فهماند، و سنت هم صرف تحقق ظهار را باعث كفاره دانسته، نه تعدد آن را.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «عود»، ص۳۹۰.
